Өлең, жыр, ақындар

Ақ еділ

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1961
Ақ Еділ, түсіме енген ақ шабыттай,
Ақ көбік толқындары ақша бұлттай.
Бозарып боз тұманнан кей кездерде
Жатады жағасында тас мамықтай.
Сыңсыған сырлы қайың бүрін жарып,
Барады Ақ Еділдің түбінде ағып.
Секілді алтын қайық ай жүзеді,
Қашады жұлдыз-балық діріл қағып.
Аспанды ала бұлттар белдеулеген,
Ағылып тізбек-тізбек керуенменен.
Анталап анасындай Ақ Еділге
Аймалап ақ мамасын серуендеген.
Ақ Еділ сабыр сақтап дөңбекшімей
Ағады, дем алады жел де өксімей.
Айдынға күн сәулесі шашырайды
Күмістен торын жайған өрмекшідей.
Ақ Еділ алысқа ағып ақ армандай,
Жыр үшін бұл дүниеге жаралғандай.
Іштегі қара мұнай — қара отымен,
Жалындап қайта түлеп жаңарғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есіңе ал

  • 0
  • 0

Болдың ба сен Волховта,
Көрдің бе оның орманын
Сол орманның әр талын
Өз жанымдай қорғадым.

Толық

Баяғы сөзің әлі есте

  • 0
  • 0

(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,

Толық

Балалық досы

  • 0
  • 0

Достары қандай ыстық балалықтың,
Мен оны көп жылдан соң жаңада ұқтым.
Жарысу жалаң аяқ қызық еді,
Астында сіркіреген қара бұлттың.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер