Жүзім – жұлдыз анар – таң

Толқисың бұлттай көк жібек,
Шеберсің көрген қалар таң.
Күніңдей ыстық елжіреп,
Жаясың құшақ, Самарқан.
Ащы жас жуып бетіңді,
Асулар қанша сен асқан.
Сарғайып жеткен секілді,
Сол мұңнан саған Зеравшан.
Жол таба алмай жоныңда,
Бебеу қақты жел ыршып.
Қарақшылар қолында,
Бықсып жандық қоңырсып.
Ортасынан ор құмның,
Сарнаған сары жебелер.
Айғағындай сол күннің,
Аңыраған кәрі төбелер.
Навоидің сөзімен
Мұныңды шағып тастарға
Ұлықбектің көзімен,
Қарадың лағыл аспанға.
Иба қылған иіліп,
Қыздардай табақ көтеріп.
Жанарды тартып үйіріп,
Жанады қазір от ерік.
Жанады қазір жерің де,
Жүзім – Жұлдыз.
Анар – Таң.
Көп ойлар салып көңілге,
Күбірлейсің,Самарқан.

---