Гүл өмір

(Ұлым Атығайға)
Көктемде қолға ұстаған гүлім едің,
Кеудемде бір күй болып күбірледің.
Жоқтаймын, жалтақ-жалтақ қарай берем,
Асыр сап ойнағанда інілерің.
Жапырағымдай болдың сен бір үзілген,
Кетпей тұр көз жұмсаң да нұр жүзіңнен,
Барасың қараңғыға шым-шым батып,
Жанымда жарқыраған жұлдызым ең.
* * *
Сонау Сырда бір қыз бар
Сүйеді де сүймейді.
Қөңілімде бір із бар,
Біледі де білмейді.
Табанымнан сыз өтіп,
Ойда талай тұрғаным.
Түндер бойы күзетіп,
Естімедім бір әнін.
Білсем-дағы есігін,
Қаға алмаймын, қақпаймын,
Ойлап, ойлап есімін
Таба алмаймын, таппаймын.
Еркің мені әзілде,
Сырын түйіп айтпаған.
Үндемеймін, әзірге
Қөңіл жақсы қайтпаған.
* * *
Су сыбырлап барады,
Сыбырының сыры бар.
Жұлдыз зулап ағады,
Тоқтамайтын түрі бар.
Жастық дәурен барады,
Алды-артына қарамай.
Жарық жұлдыз ағады,
Қол созамын баладай.
Ағып жұлдыз, зулап жел
Жеткізбесі ол анық.
Бұл ғұмырда, бұраң бел,
Бір жасайтын болалық.

---