Өлең, жыр, ақындар

Жабық жүрек

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 423
Жүрегімнің қақпасы жабылғаны,
Шығар бәлкім өкпенің қабынғаны.
Қатып қалған бір тамшы жастай болып,
Ауыртады кеудемді тастай болып.

Осы шығар сезімнің суынғаны,
Жүрек тұсым мұздай боп жылынбады.
Кім бар дейсің бұл күйді қалап алған,
Осы шығар оңбастай жараланған.

Қасына да жамандық ойламайтын,
Тарс жабылды жүрегім қоймадай шын.
Ақыл дейтін айтқанмен досы кеңес,
Күнде ашылар дүкеннің есігі емес.

Баяғыдай өрекпіп басылмайсың,
Ала таудың қар жатқан басындайсың.
Міз бақпайсың төкседе таң шуағын,
Ызғарыңнан ығыстым қалтырадым.

Нәзік едің гүлден де шықтан мөлдір,
Тілдесіп ең құспен де ұшқан зеңгір.
Сезімдерге сені артық бағалаған,
Такаппар ең бұрылып қарамаған.

Дамылдауға ертерек асықпағын,
Сені күткен білсең ғой бақыт барын.
Сағынышты қамықпа тауыса алмай,
Ауасымен Алтайдың қауыша алмай.

Ақ өзені шаттықтың ағылса екен,
Тәтті күймен сол қақпа қағылса екен.
Сарайыңнан ақ сезім алып ұшып,
Мейірімге тойса екен қанып ішіп.

Мұның бәрі әзірше арман ғана,
Жүрек жабық!
Ештеңе армандама!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көш көрем

  • 0
  • 0

Қалғандығын сезбегендей көктем кеп,
Сары орамал тағып жүрмін, шешкем жоқ.
Сағыныш деп аталатын құбылыс,
Сенің бізде өкпең жоқ!

Толық

Біздің тау

  • 0
  • 0

Өлең жырдан ажырамас бір елі,
Біздің мекен батырлар мен жыр елі.
Алтай таудың төбесінде жатқан қар,
Басқа қарға миығынан күледі.

Толық

Толқын тістеп тауысқан

  • 0
  • 0

Сағындым деп сен мені сендіргенде,
Ақылыңды сезімге жеңдіргенде.
Тиер-тимес аяғым жерде қалқып,
Жүргендеймін шомылып мөлдір көлге.

Толық

Қарап көріңіз