Өлең, жыр, ақындар

Қайда жалғыз қарағай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2001
Қайда досым, оқ тиіп,
Қара жерді қаусырған.
Қайда жалғыз қарағай
Қанжардай тіке шаншылған.
Көзімді ашсам бірі жоқ,
Өңім бе, әлде түсім бе?
Өкініш, шіркін, өрт болып,
Лапылдап жатыр ішімде.
Әкетті қайран досымды
Доп дауылы үйіріп.
Құлады жалғыз қарағай
Қыршынынан қиылып.
Не айтам елге барғанда,
Досымды алдым жоғалтып.
Жүремін енді майданда
Екі адам үшін оқ атып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адрессіз хат

  • 0
  • 0

Жол жүруге жиналып,
Тұрды біздің факультет...
Көп ішінде ұялып,
Қоштаспадым, ғафу ет...

Толық

Нижний тагил

  • 0
  • 0

Сорғалаған үстінде бүркіт әні,
Қалыпты есте күрең бел Түлкі тауы,
Нижний Тагил қапты есте бар қалпымен
Отпен жазған Оралдың бір кітабы.

Толық

Ұшып келем

  • 0
  • 0

Ұшып келем қанатпенен ел берген,
Қыран таулар, құлан дала, белдерден.
Алабүйрек, ақ таңдақты жерлерден,
Шулы теңіз, бота көзді көлдерден.

Толық

Қарап көріңіз