Өлең, жыр, ақындар

Қайда жалғыз қарағай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1955
Қайда досым, оқ тиіп,
Қара жерді қаусырған.
Қайда жалғыз қарағай
Қанжардай тіке шаншылған.
Көзімді ашсам бірі жоқ,
Өңім бе, әлде түсім бе?
Өкініш, шіркін, өрт болып,
Лапылдап жатыр ішімде.
Әкетті қайран досымды
Доп дауылы үйіріп.
Құлады жалғыз қарағай
Қыршынынан қиылып.
Не айтам елге барғанда,
Досымды алдым жоғалтып.
Жүремін енді майданда
Екі адам үшін оқ атып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Роза қыздар

  • 0
  • 0

Бұл қалада сонау бір жыл
Роза атты көп еді қыз.
Роза — бұлбұл, Роза — бір гүл,
Деп келетін өлеңіміз.

Толық

Балықшы сыры

  • 0
  • 0

Мен осында сырын білем,
Әрбір арал, әр тастың.
Жалаң аяқ зыр жүгіргем,
Жағасында Балқаштың.

Толық

Баяғы сөзің әлі есте

  • 0
  • 0

(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар