Өлең, жыр, ақындар

Қайда жалғыз қарағай

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2058
Қайда досым, оқ тиіп,
Қара жерді қаусырған.
Қайда жалғыз қарағай
Қанжардай тіке шаншылған.
Көзімді ашсам бірі жоқ,
Өңім бе, әлде түсім бе?
Өкініш, шіркін, өрт болып,
Лапылдап жатыр ішімде.
Әкетті қайран досымды
Доп дауылы үйіріп.
Құлады жалғыз қарағай
Қыршынынан қиылып.
Не айтам елге барғанда,
Досымды алдым жоғалтып.
Жүремін енді майданда
Екі адам үшін оқ атып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Днепрде

  • 0
  • 0

Дүрілдеп жатты Днепр,
Дірілдеп жары толқыннан.
Айдыныңда ақ көбік,
Қорғасындай қортылған.

Толық

Өмір өзегі

  • 0
  • 0

Көзге айқын шалынбайтын бір түрлі
Солтүстіктің көлдерінің көркіндей.
Сенде асқан сұлулық бар сүйкімді
Көрген адам тұра алмайтын елтімей.

Толық

Тас қалаушының жыры

  • 0
  • 0

Іздегенде алғашқы баспана адам,
Мен сонда сазды илеп, тас қалағам.
Менің ізім басталып тас үңгірден,
Менің ізім көрінген астанадан.

Толық

Қарап көріңіз