Өлең, жыр, ақындар

Қонған екен тағдырдың құсы маған

  • 22.10.2016
  • 0
  • 0
  • 8126
Қонған екен тағдырдың құсы маған,
енді қалай төбемнен ұшыра алам?
Бақытым ба, болмаса азабым ба,
біле алмадым, ал бірақ сұсы жаман.
Тағдырымның жыр атты сыйына мен
кезіктім де, жол тарттым қиырға кең.
Маңдайыма осылай жазылыпты
ғажап та қиын әлем:
отау - айдын, жасауым - жасыл кемем,
ойнайды айдын көгінде жасын-жебең.
Думандатқан жерлерде отырамын
көзде - мұң, басымда - өлең.
Көп адамға көктем де, қыс та арайлы,
ал мен үшін алтын да - мыс талайғы,
жай құбылыс секілді құшсам - Айды.
Бақытым да, әйтеуір, басқалардың
бағына ұқсамайды.
Елтімеймін дауылсыз таң ғұмырға,
түк еместей шыңың ба, шалғының ба...
Жүрек емес жүрегім - антеннадай
қабылдайтын әлемнің ән, мұңын да.
Ем іздеуім бекер-ақ, бұл болмысым
қанымда, тағдырымда!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстазыма

  • 0
  • 0

Жазу білген балаға
қарайтынмын қызығып.
"Хат жазшы,— деп,— ағама",
баратынмын жүгіріп.

Толық

Қарсы алдыңда отырмын балқып жаным

  • 0
  • 0

Қарсы алдыңда отырмын балқып жаным,
сезім тұр тасығалы,
жанардағы найзағай жарқылдарын
кірпіктер жасырады.

Толық

Жанарлардың жалтынан ұғысатын

  • 0
  • 1

Жанарлардың жалтынан ұғысатын,
қол ұстасып өтуге тырысатын.
Ой-арманның барлығын бөлісетін,
күн өткенде сағынып көрісетін;

Толық

Қарап көріңіз