Өлең, жыр, ақындар

Аққулар сыры

Аяулым менің, ажарың қандай,
тұрамын шалқып назарымды алмай?!
Қолаң шашыңды тараған кезде,
қаламын толқып амалым қалмай.

Асылым менің, көздерің қандай,
жанымды тербер сөздерің балдай?!
Әлемде мынау бақыттың дәмін,
өзіңсіз, жаным, сеземін қалай?

Жарасып аққу-өмірдің сыры,
ғашықтық тұнған көңілдің нұры.
Махаббат-өзен арнадан асып,
жүректің жыры төгілді бүгін.

Арайлым менің, тілегің қандай,
ашылып айтшы білегіңді алмай?!
Жалғанда мынау уақыттың мәнін,
өзіңсіз, еркем, білемін қалай?!

Ардақтым менің, тағатың қандай,
болаттан соғып, жаратылғандай.
Назданып мені шақырған кезде,
жетемін саған қанатым талмай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылым – киелім

  • 0
  • 0

Көкірегімде тұншығады ауыр үн,
селдете алмай тұрған бұлттай жауынын.
Көшіп-қонып жатса-дағы қауымың,
киең сені тастамайды, ауылым.

Толық

Жастыққа оралу

  • 0
  • 0

Асыл арман жалаулаған
Өтіп кетті-ау келмеске.
Бозбала күн алаулаған
Жылуынан бермес пе?

Толық

Далам менің

  • 0
  • 0

Гаухар, маржан, асылдардан жаралған
көңілінен көктем нұры таралған.
Ақ пейілдің раушан гүлі бүр атқан,
қазағымның үнін есті даламнан.

Толық

Қарап көріңіз