Өлең, жыр, ақындар

Тартпасын елім тауқымет

Аңсаған бостан арайын,
аптап күн қақтап самайын.
Таразы көңіл тыншытпас,
тағдырдың тартқан талайын.

Шырылдап бала қолында,
ел-жұрты қалып соңында,
егіліп кете барды ғой,
айырмай оң мен солын да.

Болғанда жұмыр бас қайғы,
қастанып жолдан дос тайды.
«Ау» десе жау боп көрінер,
қарысқан жағын ашпайды.

Шындықты айту арман боп,
адал жан көп те қалған жоқ.
Дүние мынау жалған боп,
шынықты адам тарлан боп.

Өздіктен түспес көктегі,
еңбекпен ғана көктеді.
Асырап, баққан отбасын,
үйде – адам,
түзде – көкбөрі.

Бір үзім нанды бөліскен,
бір шыны суды тең ішкен.
Адасып кеткен туғандар,
қауышып қайта көріскен.

Тарихы оның терең-ді,
адамзат бұған таупық ет.
Еңсесі биік ел енді,
тартпаса екен тауқымет.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырласу

  • 0
  • 0

Алдыңызда сырымды ақтарсам ба?
Ақталғандай болам ба?..
Амалым жоқ!
Айдап барад пенделік нақ сарсаңға,

Толық

Өмірім - жолым

  • 0
  • 0

Сансыз жолдар - сансыз жылдар таңбасы,
Тағдырлардың тоғысатын арнасы.
Тоғыз жолдың торабында жатады
Бүгін менен болашақтың жалғасы.

Толық

Қазағымның Жерұйығы

  • 0
  • 0

Асқар Алтай аспандаған,
Арман-асу, дастан-далам.
Алтынбелім, Көктерегім
Ай сәулесін шашқан маған.

Толық

Қарап көріңіз