Өлең, жыр, ақындар

Әкеге

Асқар тау шыңым әке,
алыстан тұлғаланған.
Төгемін сырымды, әке,
тұңғиық жыр ғаламнан.
Тағдырдың сындарына
жасымас қырандайсың.
Әлемнің гүл бағына
қорған боп тұрғандайсың.

Алатау шоқтығы тәрізді
шашыңды ақ шалып қалған ба?
Жалғыз сен жалғанда жаны ізгі,
қанатым қақтырған арманға.

Бұлақтай сарқыраған
жарқын жан өзің едің.
Көгімде жарқыраған
жұлдыдай сезім едің.
Мұң басқан шақтарымда
құшағың сағындырған.
Мен үшін сақтадың ба,
жаралған жаның нұрдан?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалқау

  • 0
  • 0

Қабақ түйіп барады,
тесіледі жанары.
Жалқау десе өкпелеп,
ренжігендей «сөкпе» деп.

Толық

Жаса, Железин!

  • 0
  • 0

Тарихыңның Үрлітүп – тамырындай,
Жетіп тұрған замана сарынындай.
Озерный мен Алакөл, Жаңа жұлдыз –
жаңа ғасыр жолының жарығындай.

Толық

Өнегеге бай аға

  • 0
  • 0

Өмірі – дүние емес, сезімге бай,
өзінше өрнектеген сөзін де ұдай.
Өн-бойы өнеге мен төзімге бай,
өзгеше жаратыпты өзін Құдай.

Толық

Қарап көріңіз