Өлең, жыр, ақындар

Әкеге

Асқар тау шыңым әке,
алыстан тұлғаланған.
Төгемін сырымды, әке,
тұңғиық жыр ғаламнан.
Тағдырдың сындарына
жасымас қырандайсың.
Әлемнің гүл бағына
қорған боп тұрғандайсың.

Алатау шоқтығы тәрізді
шашыңды ақ шалып қалған ба?
Жалғыз сен жалғанда жаны ізгі,
қанатым қақтырған арманға.

Бұлақтай сарқыраған
жарқын жан өзің едің.
Көгімде жарқыраған
жұлдыдай сезім едің.
Мұң басқан шақтарымда
құшағың сағындырған.
Мен үшін сақтадың ба,
жаралған жаның нұрдан?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жақ пен тілім жаңылма!

  • 0
  • 0

Ерте, әлде, біреуден кеш тая ма,
Бақыт, шіркін, уақытқа дес қоя ма?!
Нәпсісінен күйреген нәумездердің
талай шағын көрдім ғой, есте, аға.

Толық

Адамдық

  • 0
  • 0

Тарлан ойлар талап жатыр жанымды,
Талапайға салды тірлік арымды.
Таңсәріде кең тыныстап оянып,
Талақ етіп кеткім келед барымды.

Толық

Өнегеге бай аға

  • 0
  • 0

Өмірі – дүние емес, сезімге бай,
өзінше өрнектеген сөзін де ұдай.
Өн-бойы өнеге мен төзімге бай,
өзгеше жаратыпты өзін Құдай.

Толық

Қарап көріңіз