Өлең, жыр, ақындар

Арғымақтың тұяғы қазған жерлер

  • 04.01.2018
  • 0
  • 0
  • 1483
Жауына семсер ұстап шапқылаған,
Бабам-ай,
Қулық-сұмдық пәк күнәдан.
Арғымағың тұяғы қазған жерден,
Қазiрде
Фонтан,
Фонтан атқылаған.
Қарақшыдан, жауыңнан ықпағаның,
Әлi күнге таңданып, сұқтанамын.
Бiрақ, баба,
Далаңның қойынында,
Бiлмедiң жиһаз барын, тықпа барын.
Жайлау iздеу, серiлiк - негiзгi әнiң,
Кей тұста арықтады семiз халiң.
Бiлмей өттiң астында табаныңның,
Атыраудан өзге де “теңiз” барын.
Намысқа, арға шапқан әр қадамы,
Қозатын жиын десе арқалары.
Жанады алау болып бұл күндерi,
Ата мекен – Маңғыстау жарты аралым.
Назар салар бiр нүкте картадағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есте жоқ ескі заманда

  • 0
  • 0

Бұл Түбек пе,
Бұл Түбек,
Есте жоқ ескi заманда гүлденген-дi дүркiреп,
Аспанынан тек қана Нұр жауатын сiркiреп.

Толық

Бірді екі етер адамдарға байқаған

  • 0
  • 0

Бірді екі етер адамдарға байқаған,
Иесінен шайхана.
Деп сұрадым: «парсыша мен Лалаға,
Қалай нәзік ғашықпын, – деп,– айта алам?»

Толық

Аспан мұнарадан басталады

  • 0
  • 0

«Қария дария» буырқанып тасыған,
Айнымайды арулардың тарқатылған шашынан.
Білесің бе,
Біздің жақта аспан деген, жас ұлан,

Толық

Қарап көріңіз