Өлең, жыр, ақындар

Отаным

  • 16.01.2018
  • 0
  • 0
  • 1984
Айқай сап осынау ғаламға,
Өзім боп өзіңе қол жайғам.
Өзің боп тіл қатып анам да,
Өзің боп сипаған маңдайдан.
Күш алып тауыңнан, тасыңнан,
Бой теңеп өскенмін көкпенен.
Жайқалып сен үшін жасымнан,
Кеудемде махаббат көктеген.
Саяңда түлеген құсыңмын.
Саяңда қонамын, ұшамын,
Әлемге тосып күн құшағың,
Бар елге тіршілік ұсындың.
Отаным, туған жер, топырақ,
Жараттың жанымды өктем ғып.
Сен үшін кеудемнің отын ап,
Жандырсам бір шырақ, жоқ кемдік!
Өмірге емеспін мен қонақ,
Жанымды арыммен жуғанмын.
Бір тусам анадан іңгалап,
Өзіңнен жүз қайта туғанмын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қуанамын көгімде аман тұрса күн

  • 0
  • 0

Қуанамын көгімде аман тұрса күн,
Көзін ашқан еске түсіп гүл шағым.
Құрсағымнан шыққан балам кешегі
Кезіп жүр кең дүниенің құрсағын.

Толық

Жер – жұмыртқа

  • 0
  • 0

Ойларым көп, тілмен қайтіп айта алам,
Айта алмасам, қайда барып жай табам?.
Ұлы Жер бір жұмыртқаға ұқсайды
Егіз тірі балапанды шайқаған.

Толық

Көзіңде сенің түн қалғып

  • 0
  • 0

Көзіңде сенің түн қалғып,
Адасып үнсіз қармандым.
Жүрекке жүктеп жылдар жүк,
“Күн бар”– деп алда алдандым.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер