Өлең, жыр, ақындар

Жатыр ем үйде сызбай мен

  • 30.03.2018
  • 0
  • 0
  • 2520
Жатыр ем үйде сызбай мен,
салқындап аяқ-қолдарым.
Кеткендей әлім. Мұздай дем.
Еңкейгені ме жорға – күн?..
Жатқанда батпан зіл басып,
біреуге дауысым жетсін бе.
«Бойыңды жазып, қырға шық!»
демейді маған ешкім де.
Сарқылып үміт-дәмем де,
жыраққа кетті жарма жыр,
Кең шалқар мынау әлемге
қажетсіздеймін дәл қазір.
Даналар да өткен сөзі үлгі,
өртеумен жанын жалын от.
Қажетсіз сезсең өзіңді,
өмір сүрудің мәні жоқ.
Оралды кенет дүркіреп
үйдегі данышпандарым.
Әрқайсысында – мың тілек,
арбайды алыстар бәрін.
Жатуға жай жоқ – күн күлген
алысқа бәрін жібермей.
Орнымнан атып тұрдым мен
құр атқа қарғып мінердей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қимастарым

  • 0
  • 0

Достар барда
тірліктің күйбеңіне қалмай батып,
қимастық сезімдерді жалғайды уақыт,
өмірдің сан тараулы жолдарында

Толық

Мынау қолым, басым мынау

  • 0
  • 2

Мынау қолым, басым мынау, жүрегімде - тосын әнім;
Жүзім күңгірт, шашым қырау, неде болса, осы барым.
Көзбен көрем, үйренемін, ол да менің бір ардағым.
Бар ма, жоқ па ми дегенің, соны бірақ біле алмадым.

Толық

Сен менің жанарыма жас тұндырып

  • 0
  • 0

Сен менің жанарыма жас тұндырып,
өзгеге көңіл кілтін аштың күлігі.
Ошаққа отырғызып кетті мені
әне бір ұзын бойлы ақсұр жігіт.

Толық

Қарап көріңіз