Өлең, жыр, ақындар

Түстер

  • 01.04.2018
  • 0
  • 0
  • 9933
Болатын аппақ түстер көңіл ашар.
Жасыл түс – жасыл дүние төрін ашар.
Айбары сескендірер еді жұртты
ұстаса қара дойыр қолына шал.
Қызыл түс қыздай еді жаудыраған,
бұл күнде басқа арнаға ауды ғалам:
ағы – ақ, қызылы да – қызыл емес,
қалмаған жан талғамы сау бір адам.
Мырсылдап келін жылап, ана жасып,
бала жүр әкесімен жағаласып.
Дүние әлем-жәлем болып барады,
ақ жолақ, қара жолақ араласып.
Жақтырмай жасылды ма, қараны ма,
дүниенің іші-сырты ала-құла.
Алапес тіршілікте бір сатыда
адамның жақсысы да, жаманы да.
Табиғат – алуан түсті асыл кілем,
аласыз әр түске де басымды ием.
Жалғанды жарқыратар түстер қайда:
ақ, қара, көк пен сары, жасыл, күрең?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқысыз түндер

  • 0
  • 0

Болды ма ұйқы сонау бір сызды, қарлы
Арпалысқан ұрыстар даласында.
Ұйқы деуге бола ма мызғығанды
Өлім менен өмірдің арасында!

Толық

Келгеніңде сапардан арып-ашып

  • 0
  • 0

Келгеніңде сапардан арып-ашып
(өз ұяңа әйтеуір жаның асық),
жүрегімен сағынып, жылап-күліп
қарсы алса ғой біреулер жамырасып.

Толық

Диван жақ бұрышта

  • 0
  • 0

Пеш қалдырды солғын мұнар –
шоқ табын.
Терезелер сөндірді бар
оттарын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар