Өлең, жыр, ақындар

Жындылар туралы

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2318
Неге мистер Форрестол жынданды екен,
Қандай ауру кез келген оған төтен...
Құралды әскер «құдіретті» министрін
Темір тормен қоршалап қойған бекем.
Отыр мырза есі жоқ, сақалы өскен
Қаны кепкен, көзінің жанары өшкен.
Көлеңкеден үркеді, дірілдейді,
Асау аңдай жап-жаңа колға түскен.
Көтеріп басын әрең көптен кейін
Қашуға әлдеқайда отыр бейім.
Доктор мырза жұбатып айтты ақылын
Айналдырып жындыны кешке дейін.
Қорқады сонда да ауру біткен әлі,
Бетінде тірліктің жоқ еш нышаны.
Естілсе көшеден шу, көреді ол
Қалаға кірген Қызыл Армияны.
Орысша екі сөз бар білері,
Оған да келе бермей еркін тілі,
«Большевик...», «Соует - Соует...» деп қайталап
Өгіздей өлетұғын өкіреді.
О, доктор, жынданған жоқ булар тегін,
Босқа сен әуреленбе, қонбайды емің!
Аулақ бол, емшілікті уақытқа бер
Ұмыт сен жындылардың келешегін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалшылар, міне жеңді енді

  • 1
  • 0

Ауылда ірі байлардың
Өрісті малы бермеді,
Жалшы еңбегін жатып жеп,
Еңбек заңын көрмеді.

Толық

Тұрмын мен құшақтап

  • 0
  • 0

Айқайлап немерем дүниеге келгенде:
– Мен? - деді ол, - иесі бұл жарық ғаламның,
Ризамыз, боташым, біз сені көргенге,
Жасасын, ұрпағы шаршаған адамның!

Толық

Балама

  • 0
  • 0

Есің де кірді, есейдің, балам,
Ертеңге барар ашылды жолың.
Әке деп маған болмай-ақ. алаң,
Таба бер енді құрбыңның тобын.

Толық

Қарап көріңіз