Өлең, жыр, ақындар

Жындылар туралы

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2331
Неге мистер Форрестол жынданды екен,
Қандай ауру кез келген оған төтен...
Құралды әскер «құдіретті» министрін
Темір тормен қоршалап қойған бекем.
Отыр мырза есі жоқ, сақалы өскен
Қаны кепкен, көзінің жанары өшкен.
Көлеңкеден үркеді, дірілдейді,
Асау аңдай жап-жаңа колға түскен.
Көтеріп басын әрең көптен кейін
Қашуға әлдеқайда отыр бейім.
Доктор мырза жұбатып айтты ақылын
Айналдырып жындыны кешке дейін.
Қорқады сонда да ауру біткен әлі,
Бетінде тірліктің жоқ еш нышаны.
Естілсе көшеден шу, көреді ол
Қалаға кірген Қызыл Армияны.
Орысша екі сөз бар білері,
Оған да келе бермей еркін тілі,
«Большевик...», «Соует - Соует...» деп қайталап
Өгіздей өлетұғын өкіреді.
О, доктор, жынданған жоқ булар тегін,
Босқа сен әуреленбе, қонбайды емің!
Аулақ бол, емшілікті уақытқа бер
Ұмыт сен жындылардың келешегін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күлкінің туы құламай

  • 0
  • 0

Күлкі де ортақ ұққанға,
Күлкісіз бізге күн қайда.
Күлімдеп адам шыққанда
Жадырап жаның тұрмай ма.

Толық

Қыс пен жаз

  • 0
  • 0

Балқытып гүлді деміне
Сүйді жаз әбден беріле;
Әкетпек еді ұзатып
Өзінің жылы жеріне...

Толық

Римде

  • 0
  • 0

Аспаны қандай, хрустальдай көгілдір,
Жапырақтардың жасылы қолға жұққандай.
Кең алаңда фонтандар меруерт төгіп тұр,
Kөз жасын жердің тереңнен алып шыққандай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар