Өлең, жыр, ақындар

Жындылар туралы

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2442
Неге мистер Форрестол жынданды екен,
Қандай ауру кез келген оған төтен...
Құралды әскер «құдіретті» министрін
Темір тормен қоршалап қойған бекем.
Отыр мырза есі жоқ, сақалы өскен
Қаны кепкен, көзінің жанары өшкен.
Көлеңкеден үркеді, дірілдейді,
Асау аңдай жап-жаңа колға түскен.
Көтеріп басын әрең көптен кейін
Қашуға әлдеқайда отыр бейім.
Доктор мырза жұбатып айтты ақылын
Айналдырып жындыны кешке дейін.
Қорқады сонда да ауру біткен әлі,
Бетінде тірліктің жоқ еш нышаны.
Естілсе көшеден шу, көреді ол
Қалаға кірген Қызыл Армияны.
Орысша екі сөз бар білері,
Оған да келе бермей еркін тілі,
«Большевик...», «Соует - Соует...» деп қайталап
Өгіздей өлетұғын өкіреді.
О, доктор, жынданған жоқ булар тегін,
Босқа сен әуреленбе, қонбайды емің!
Аулақ бол, емшілікті уақытқа бер
Ұмыт сен жындылардың келешегін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйгенім сен

  • 0
  • 0

Сенші, сәулем: сүйгенім сен жалғанда,
Аңсарым сен - ойда жалғыз қалғанда.
Сен менікі, мен сенікі болмасам,
Өтер едім өкінумен арманда.

Толық

Бес түлік жыры

  • 0
  • 2

Шөре-шөре, лағым,
Тентек болма, шырағым.
Секектеме демінді ал
Селтеңдемей кұлағың.

Толық

Ленинград

  • 0
  • 0

Граниттей Ленинград,
Емессің сен маған жырақ,
Сүйем сені бесігімдей
Сүйем сені дәл Лениндей.

Толық

Қарап көріңіз