Өлең, жыр, ақындар

Жындылар туралы

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2349
Неге мистер Форрестол жынданды екен,
Қандай ауру кез келген оған төтен...
Құралды әскер «құдіретті» министрін
Темір тормен қоршалап қойған бекем.
Отыр мырза есі жоқ, сақалы өскен
Қаны кепкен, көзінің жанары өшкен.
Көлеңкеден үркеді, дірілдейді,
Асау аңдай жап-жаңа колға түскен.
Көтеріп басын әрең көптен кейін
Қашуға әлдеқайда отыр бейім.
Доктор мырза жұбатып айтты ақылын
Айналдырып жындыны кешке дейін.
Қорқады сонда да ауру біткен әлі,
Бетінде тірліктің жоқ еш нышаны.
Естілсе көшеден шу, көреді ол
Қалаға кірген Қызыл Армияны.
Орысша екі сөз бар білері,
Оған да келе бермей еркін тілі,
«Большевик...», «Соует - Соует...» деп қайталап
Өгіздей өлетұғын өкіреді.
О, доктор, жынданған жоқ булар тегін,
Босқа сен әуреленбе, қонбайды емің!
Аулақ бол, емшілікті уақытқа бер
Ұмыт сен жындылардың келешегін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын даусы

  • 0
  • 0

Өртеп отқа фашистер,
Әлденелер салады.
Салған сайын лаулап от,
Жалындайды жанады.

Толық

Осы мен

  • 0
  • 0

Осы мен қартайдым ба, кәйттім білем?
Бұлдырар көз әйнексіз көзім кілең.
Даусымның жоғалтыппын сыңғырлағын,
Сұрғылттау, сұңғылалау тартып рең.

Толық

Дәптер шетінен

  • 0
  • 0

Шексіз тірлік,
Дария аққандай
Бұлқи ағар көз алдымда.
Кейде тымық,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар