Өлең, жыр, ақындар

Бүркіттім, менің

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1065
1
Көрікті тауым, Бүркіттім,
Көзімнен бұлбұл ұшырған.
Өзіңнен өнген бүршікпін,
Өмірге сый ғып ұсынған.
Көрмеп ем көптен, Бүркіттім,
Тұр ма екенсің өзгермей.
Жанарға тамшы іркіпсің,
Жаманат жаным сезгендей.
Оралдым еңсем езіліп,
Ойларға елтіп басқа бір.
Мәңгіге солай көз іліп,
Баурында жатыр жас қабір...

2
Бүркіттім, сонша сағындым,
Аңсатты ерке самалың.
Нәзік те гүлің үлбіреп,
Нұр құшып тұр ма сағағын.
Кешіре гөр жан, әкем,
Жалғыз ауыз сөзіңді
Ести алмай барамын.
Дегендей біреу "қарағым",
Алаңдап жалт қарадым.
Қалтырайды қолымда,
Шоқ гүлі ғана даланың.
Самал бір ессе сарылып,
Сағынышы ол, балаңның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Сен де бір кең даланың қыранысың,
Ұшары көк, қонатын тұрағы шың.
Қасиетті Қаратау қойнында өсіп,
Кеудеде толқындатқан Сыр ағысын.

Толық

Армысың, ақындардың бас қаласы!

  • 0
  • 0

Ешкімнің жоқ өзіңмен бәс-таласы,
Арнасы,
Аңыздардың бастамасы,
Тұратын күмбездері көкті тіреп,

Толық

Ақ қайыңдар

  • 0
  • 0

Ақ қайыңдар алқаптарды алқымдап,
Кешкі арай жатыр шынды алтындап.
Самал желмен желпінеді тау тұтас,
Бой жазып бір таза ауада салқындап.

Толық

Қарап көріңіз