Сен менi мүсiркеме
Сен менi мүсiркеме,
аямағын,
Одан да мейiрiмдi боп,
аялағын.
Бұйығылау боп өстiм де,
Көкiректе арман сызаттап.
Сезбейтiн сiрә ешкiмде,
Мен сүйген қызын көршi ауыл,
Сен едiң қияда өскен түздiң гүлi,
Жайсаңдар армандаған қыздың бiрi.
Екеумiз қоштаса алмай ұзақ тұрған,
Есiмде жиде ағашы, күздiң түнi...
Шымырлар жүрек,
түйiссе жанар,
Екеумiз бiлер сыр ғана...
Шөлдеген мейiр сүйiссе қанар,
Саусақтан сусып серiлiк,
Түстiм мен күйге сергелдең.
Өзiңе оңай берiлiп,
Кеудеңде сенiң көктеп ем,
Арман болған бүгiнде,
Сұлу қызы Сиқымның.
Сезер ме екен түбiнде,
Бұзылғанын ұйқымның.
Ой үстiнде
жүрем ылғи мұңданып,
Оңашада жел сыбдырын тыңдадық.
Жырым мынау келе жатқан шыңдалып,
Он төртiншi туған айдай, нұрланып,
Келе жатсаң жiгiт қарар ұрланып.
Аппақ дүние
аяғыңның астында,
Cап-сары боп өңiрге келетiн күз,
Күздей сұлу клубқа енетiн қыз.
Сол жылдары киноны дуалдарға
Кездемеден iлiнген көретiнбiз.
Сары аязда
сол жылы сақылдаған,
Ерттеп бердi Тұрдыбай атын маған.
Төрт тұяққа лақтыртып кезек қарды,
Шулаған ауыл,
шыққанда жырым алғашқы,
Мазақ қып бәрi қызарып кеткен Қарғашты.
Отызға толдым,
Сен тұрдың
менi арманшыл ағаға балай,
Дос пенен дұшпан, дариға-ай, табаламағай.
Жүрек пен теңiз,
Қара қайғы соқ,
соққыла жындана,
Маған серiк сен емессiң, мұң-нала.
Ататекке иттей адал ит жылғы,
Қара шалдардың қайғысын емiп ержеткем,
Бозбала дәурен...
жанымды мәңгi тербеткен.
Айсыз түндер-ай,
Ажарың толған ақ айдай жаным,
қастарың садақ керiлген,
Батылым барып сүйе алмай кеткем,
шиедей тәттi ерiннен.
Дала да үнсiз, сен де үнсiз тұрдың-ау,
Мендей сенi сүйер ме екен қыр мынау.
Алаш та жоқ қара көздi қарғам-ай,
Есiмдi алдың мiнезiңмен мұңдылау.
Қабырғаның ар жағында сен жаттың,
Қабырғаның
бер жағында мен жаттым.
Сенi-дағы тербетедi бекзат түн,
Жайнайтын жазда гүлi мен белесi талдан,
Өлкеде мына қалқамның елесi қалған.
Бұл пәни менi қоспады сол қызыменен,
Қосады сөзсiз бар болса келесi жалған.
Жиырма жыл көрмегенмiн,
көрмегенмiн,
Қалайша тiрi қалғам, өлмегенмiн.
Көзiңе,
Күзде келіп қалыпты-ау ызғар ескен,
Төніп тұрған тандырар құздар естен.
Ғұмырдың
қия соқпақ жолдарында,
Қайнадым қара шәйнекте,
Дауасы су деп дертiмнiң.
Жаңбыр жауғанда әйнекке,
Сағыныш болып шертiлдiм.
Жас тұрды қара көзiмде,
Сезiндiм шапағатыңды.
Жоғалттым бала кезiмде,
Алғашқы махаббатымды.
Қиялдадым, армандадым, арыдым,
Қай қиырда жүр екенсiң жарығым.
Түнiменен қараушы едiм мұңайып,
Терезеңнiң сөнбейтұғын жарығын.
Балдай тәттi әлдилеген бiр мұңмен,
Елес қуып жер бетiнде жүрдiм мен.
Қайта оралмас он сегiзбен,
алтыным,
Өзiң жайлы ойлаймын бүгiнде мен,
Жабықсам да өмiрден, түңiлмегем.
Бар өмiрiм тұрады сағыныштан,
Ғашық жандар жоқ шығар сүрiнбеген.
Жалғандағы армандаған асылым,
Мұңымды айтам мен өзiңе жасырын.
Асау өткел өткiзбедi,
Қашқан жолдар жеткiзбедi, жаным
Кеудемде сан арман,
Оятты-ау көз iлсем.
Үзiлген жанардан,
Сағыныш едiң сен.
Неге алыстап кеттiңдер сол бiр жылдар-ай,
Жүрегiмнен төгiлген жаңбыр жырлар-ай.
Көзiмдi iлместен армандап бiрге,
Таң атқанша шертiлген мөлдiр сырлар-ай.
Жақсының табанында,
Қызыл гүл ашылса екен.
Колчактың вагонында,
Қиналды-ау асыл Сәкен.
Үрiкпей ерке киiктер,
Даланың барлық сал-серiлерiн жиып кел.
Өзенге қонған үйректер,
Жиналған жұртқа әуелей ұшып билеп бер.
Сыйлады тағдыр ақындық ғұмыр,
Жанымды мәңгi қинады.
Арадағы бұл жақындықты бiл,
Маңдайға бақыт сыймады.
Маңдайыма сезбеппiн сыймасын-ай,
Сөз қадiрiн сезiнген,
сыйласым-ай.
Қоңыр кеште мен сенi есiме алдым,
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі