Мінәжат
…Үһілемеші бейуақта.
Әр сөз – әмір.
Ауыр.
Қорғасын!
Түн қойнында түпсіз қиял шырағы
Түн қойнында түпсіз қиял шырағы,
Орманында адастырған ой мұнар.
Ессіз сәттің естелігі жылады,
Үскірігі үмітіңді тоңдырар.
Күз элегиясы
Күз.
Солғын жапырақтардың сарғыш бояуы
Ескі ғашықтың есіл жүзіндей
Сағыныш лебін сапырған.
Жалғыздық картинасы
Түн өксіп ұзақ жылайды…
Парыз бен сүндет
Орындалмаған.
(Ол дағы ескі бір індет).
Мұңайма, жылама жаным
Мұңайма, жылама жаным,
Бұл маңда жұбатпас ешкім.
Онсыз да қасіреті қалың
Мынау бір сұп-сұры кештің.
Долданып жататын ағып
Долданып жататын ағып,
Теңіз һәм құлазыған жаға.
Қолына шақпақ тас алып,
Ең алғаш от жаққан ана.
Өртелген мешіт
Бейуақта сөккен кім сенімімнің көбесін?
Үйі өртелді Тәңірдің.
(Түсім емес, өңім бұл).
Жанарымда боталап жазулардың елесі,
Түн. Құлазыған бейне
Түн. Құлазыған бейне.
Айнаның жүзінде сағым.
Екеуміз өксиміз кейде,
Еске алып бақидың таңын.
Солады сыйлауға жаралған гүлдер
…Солады сыйлауға жаралған гүлдер.
Дәл осы гүлдердей
қарашығымызда қуарып, солар күз.
Әрине, тым қиын өткенді ұмыту мүлдем…
Теңіз. Ай. Елес
Көгілдір ай сәулесі астында буырқанып жатқан теңіз…
Толқындар сапырылыса шайқаған айдың «өлі» денесін.
Бәлкім, сол Ай – біздің ғұмырмен егіз,
Бәріміз шарқ ұра аңсаймыз өткеннің елесін.
Наурыз мейрамы
Қарық қып құтты Наурыз,
Қазанға толсын сары уыз.
Қайнасын Наурыз көже де,
Толтырып ішкей кесеңе.
Арман сыры
Қайтсам дедім гүл теріп қырға барып,
Жатты жонын қамқа бел нұрға малып.
Сол қырат мың құбылған келбетімен,
Тәнті етіп өзіне тұрғаны анық.
Сол шыршаның түбінде
Ыстық сәлем аитқалы келе жатқан күндерге,
Жаңа жылды тойладым толды құшақ гүлдерге.
Жастайынан кесілген топ ішінде шырша тұр,
Қаяу салып көңілге неге келдім бұл жерге?!
Төге салсын төбемізден күй құздар
Дауыстасам сырымды ашып алардай,
Сәл именіп сәлем бердім батылсыз.
Кеттім сонан қасыңызда қала алмай,
Ақ жауынға араластым шатырсыз.
Аспан да көк, көйлек көк,айналаң көк
Аспан да көк, көйлек көк,айналаң көк,
Құз қарайды бұл жүрген қай балам деп.
Шипашаққа дәрігер жазып берді,
Емделсін бойын суық жайлаған деп.
Өзіне шексіз тартатын қайың
Өзіне шексіз тартатын қайың,
Қайтатын едім жыр тыңдап.
Оспанқан әзіл айтатындайын,
Күлетін бұлақ сылқылдап.
Алтайдың аязы
Алтайдың аязы рақат маған,
Шымшыған түрінен рақат табам.
Шымшиды мені келмедің ғой деп,
Мен бұртиямын ермедің ғой деп.
Анамның дауысы
Анасының кенже қызы боп еркелейтұғын бұл дауыс,
Әкесі аитқан өлеңді естіп ентелейтұғын бұл дауыс.
Текті бір әулетке ұзатыларда сыңсу да аитқан бұл дауыс,
Әріптеспенен айтысып тойда олжалы қайтқан бұл дауыс.
Қысылғаннан есім шығып
Қысылғаннан есім шығып,
Ұялғаннан жандым ба.
Ақ желекті жапты біреу,
Қауым елдің алдында.
Алдың баурап
Бір сыйқырмен алдың баурап,
Қарлы таудың елігін.
Жан сезімін алдың жаулап,
Құлап кетті көңілім.
Мәңгілік жыр жазайық
Бірге жүрген күндердің,
Сағаттары жүйрік пе!
Әміріне жүректің,
Айта алмайсың билік те.
Сезіп тұрмын
Біреулер өнеріңді сөз етіпті,
Біреулер өлеңімді сөз етіпті.
Бәрін қойшы біз бірге жүрген кездер,
Көзді ашып жұмғандай тез өтіпті.
Ауылға асықтым
Тентек ұлдай тұратын жиі ысқырып,
Желге сәлем аитсам ба қыйыстырып.
Туған мекен қайыңның жапырағына,
Тұрғым келді бетімді түйістіріп.
Жездеге жыр
Тарту етіп тағдырың жезделікті,
Бір кездегі мінезің өзгеріпті.
Мейір шапағатыңды көз көріпті,
Жыр арнайтын өзіңе кез келіпті.
Он алтыншы желтоқсан
Түн ығысты.
Күн шығыстан келе жатты таң қысып.
Жапырақтың жанарында
Қатып қалған таңғы шық.
Қайығ едім тік өскен
Көздеріңе қарасам мейір көрем,
Разы боп өмірге пейілденем.
Қайың едім тік өскен, сен толқын ең,
Жас қайыңды өзіне бейімдеген.
Бір бақшада баптайық
Мент үшін саған өзге жетеді кім?
Сен келсең маңайымнан кетеді мұң.
Сен дағы бір ауылдың серісісің,
Мен дағы бір ауылдың сетерімін.
Жомарт күзде таныстық
Жүрді бұрын кезіктірмей,
Арадағы алыстық.
Қыс ызғарын сезіп білмей,
Жомарткүзде таныстық.
Көп күттірген балалық
Бірде құмнан уыстап,
Бірде аунаған шалғынға.
Жүгіріп жүр балалық,
Есігімнің алдында!
Табанымнан сыз өткен
Сықыр етті терезем,
Аяз өрнек салыпты.
Кеуіп бір кетті кенезем,
Соға алмай жүрек қалыпты.
Көктем келер
Бұлт айықса аспанды тұмшаламай,
Өтер ме едік алаңсыз күн санамай.
Жатыр дел-сал алматы туыттан соң,
Талығып қалғып кеткен тұмса анадай.
Көгінен құс кете алмай еру қонған
Көгінен құс кете алмай еру қонған,
Түбіне ай жете алмай зәру болған.
Арна ғып таудың төсін жатқан көлдің,
Реңі тотияиын, дәмі зәмзәм.
Пікірлер
-
Жасмин
Өте оңай екен -
Жанар
Өте тамаша -
Інжусезім❤️
Керемет өлеңдер ❤️ -
Жанс
Тусініксізбаа
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі