Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер

Тал түс

Алашабыр күн ақиып кетер,
Аңызақ соғып түстiктен.
Жауыным қайда ақ құйып өтер,
Жасырынған ба құс бiткен?

Толық

Көктем. Шахмат және біз

Маңғаз сиырдай манар көк аспан
Манаурап, маңып қарайды.
Жусанның исi-ай самал-леп шашқан,
Жуып кет iшкi сарайды.

Толық

Алматы таңы

Ақ жауын жуған ақ бура басын тұр сүртiп
Алатау маңғаз қашанғы.
Ұйпа шаштарын ұйысып қалған бiр сiлкiп,
Үйелеп жатқан ұйқысын әрең ашады...

Толық

Керқұла

Секiлдi Керқұласы баяғы ердiң,
Өзiңнен, тұлпар күнiм, сая көрдiм.
Болдырған жануарым жайылсын деп
Жүгенiн сыпырып ап қоя бердiм.

Толық

Тамыз түні

Күйкi тiрлiк бiткендей қансонары,
Ұйқыдағы Алматы тамсанады.
Көше шамы телмiрiп жұлдыздарға
Көрер таңды көзiмен қарсы алады...

Толық

Бала кез. Ауыл таңы

Бусанған белдер бұлдыр сағымға керiлiп,
Итарқа қидан итшiлеп шыққан жел үрiп.
Малын сау уға мамырлай басса жеңгейлер,
Бақташы жiгiт барлыға «бол!» деп демiгiп.

Толық

Қой күзетінде

Сәбидей шыға алмаған жөргегiнен,
Бұлттағы Ай көмек күттi жерде кiмнен...
Сары шалдың тарамдаған сақалындай
Ошақта от күйбеңдейдi жел лебiмен.

Толық

Жолда

Шарайна көктiң шаранасынан шыққан жаңағы
Шарбы бұлттарды шайқы жел қуып барады.
Сүреңсiз күннiң сүт қосқан шайға бiр қанған
Апама ұқсап ашылып қапты қабағы.

Толық

Желді күнгі әуезе

үууілдеп
үу-уі үу-уі үууілдеп
үуілдейсің нені жоқтап, қайран жел
сарыуайым сарын салып сақарада түр үрлеп

Толық

Қолшатыр

Шайдай ашық көк аспан –
Қолшатыры ғаламның.
Көк аспанға жол ашқан,
Бәсiн қара шамаңның...

Толық

Сары жапырақ

Қыстыгүнi тереземе
Сары жапырақ кеп жабысты.
Жарықтық өзi елегiзе ме
Сағыныш құсап сары жұртындай алыстың.

Толық

Малта тас

Көзiңнiң тұнықтығынан
Түбiндегi малта тастар көрiнет.
Көкiрегiмдi көктей өткен жарық нұрдың себiмен
Көре аламын оны тек.

Толық

Мөлдір таң

Көзiм суретке түсiрдi
Жазғы таңның мөлдiрiн.
...Көңiлдегi құсымды
Үркiттi де келдi кiм...

Толық

Айқұлаған

– Қаланың кварталдары
Қызыққа құмартады әлi...
– Қайдағы-ы!
Жанғанда неон шамдары

Толық

Дыбыс қалғып, маң бозарып

...Дыбыс қалғып, маң бозарып,
Солық басып көлеңке,
Сап тыйылып даңғазалық,
Сабыр тапты кең өлке.

Толық

Қансонарда

Көбiк қар басып,
Көк аспан ашылып тұрды.
Қансонар түсiп саяттың басын ұқтырды...
Ұмсынып көңiл,

Толық

Тыныштық

...Ұңғысында мылтықтың ұйықтап жатты тыныштық.
Электр сым аспанға тарс жабысқан. Күн ыстық.
Табиғаттың бойында тәттi дiрiл жүгiрiп
Балбырайды жарықтық. Не ұғамыз, не бiлiп...

Толық

Түн. Такси

Ей, таксишi, тоқташы,
Мен бiр шерлi адаммын арқалап ап боқшасын
Тастап шыққан клубтың тарғыл-тарғыл поп-сазын.
Қайда апарам дейсiң бе... Бiлмей тұрмын оншасын...

Толық

Ақ көбiк толқын

...Ақ көбiк толқын, қай жерде тудың,
Тереңiнде ме теңiздiң?..
Елжiреп жатқан жағаны жудың
Елесiн таппай көп iздiң.

Толық

Тұманды кештің әуезі

Бауырымдап түскенде бұлттар шыңнан көксерек,
Бауырдағы қалаға ауыр тұман шөксе кеп.
Ауыр тұман шөксе кеп аударылып бөктерден,
Ауық-ауық дым бүріксе аусар ауа көк белден.

Толық

Мұқағалидың монологы

Өлсем, өлгім келеді ерте көктемде,
Ерте көктем еміреніп жеткенде,
Еміреніп жетсе, шіркін, кетпес пе ем,
Қолым қойып өмір деген дәптерге...

Толық

Күзгі назды әуез

Неге сені ұнатам, неге, неге, сары күз,
Көңіл шіркін жетті ме кенереге, сары күз,
Таусылмас деп жүргенде алаңғасар бәріміз
Опа бермес өмірді орталаппыз, сары күз.

Толық

Тебінде

Ықтасын болмай тау iшi,
Ызғарын ұлытып.
Сары аяз қарып бет-жүзiн, мұз қатып кiрпiк,
Қайың құрығын сүйретiп қайқаңға шықты

Толық

"Арман"туралы..

Арман-сенің қиялыңның жетегі,
Арман-сенің болашағың ертеңі
Еңбектенген талпынған әр адамзат,
Нық сеніммен арманына жетеді.

Толық

Тәубе

Бар ғаламға рахман нұрын таратқан,
Шүкір Тәңірім, тәубе, тәубе Жаратқан!
Осы күнге жеткеніме мың шүкір,
Күй тыңдаумен Өмір деген шанақтан.

Толық

Жол айырық. Өкініш

Албырт шақта өлең дестік, жыр дестік,
Адал достың арманымен бірге өстік.
Өмір жолы екі айырды біздерді,
Өтті бізден бір беймәлім білместік.

Толық

Құлқын

Төрем-ау, неменеге шіренесің?
Түбінде бір тұйыққа тірелесің.
Тамағы тесік пенде емессің бе,
Болғанмен санаң бүтін, түгел есің.

Толық

Қойлар

Ұлар ұшқан кешегі ұлы дала төсінде,
Жылнамалар жылыстап, заманалар көшуде.
Ұлы дала төсінде көз ұшында көсілген,
Бір оқиға көрдім мен, мәңгі кетпес есімнен.

Толық

Сөз қалады

Ей, ақын, күйбеңді қой, жаз жырыңды,
Қайтесің қорға қиып аз күніңді.
Сабасын қара түннің шайқап жібер,
Шабыттың қабағынан наз білінді.

Толық

Жалғыз жүрекпен

Арман-құс аппақ періште болып,
Алқалап жүрер ақынды.
Бірде шың, бірде еңіске қонып,
Байыздау білмес пақырды.

Толық

Матрица

Өткінші өмір өркешіне өңгерген,
Ирек қамшы ит тірлікті мен көргем.
Есіл дүние – ескі қалып, көне мұң,
Есті жанды шығармайды шеңберден.

Толық

Аларман

Адам деген аларман,
Алу үшін жаралған.
Айналасын жалмаған,
Ала көңіл шабарман.

Толық

Дәруіштің зары

Тәпсір төккен тілінен,
Жүрегінде тұма бар.
Ақиқаттың түбінен,
Мән іздеген пірадар.

Толық

Екеу

Жұмыр жердің бетінде,
Өкпек желдің өтінде,
Бүтін болып жаралдың
құрдым күннің шетінде.

Толық

Эзоп

Ежелдегі Эзоп деген кісіңнің,
Жан айқайын енді ғана түсіндім.
Сор заманның самай тері сияқты,
Мазмұн көшіп, өзгергені пішіннің.

Толық

Жұмекен

Қара суға қайық салды қалқытып,
Қара сөзге сезім құйды балқытып.
Қазыналы аспанына қазақтың,
Қоңыр күйді жырмен жазды шалқытып.

Толық

Жалқы мұң

Жер үстінде ақын жалғыз. Ұғар кім?
Жалғыздықтың мұңын шертіп жұбандым.
Мөлдір әлем сәулесінен үзіліп,
Ғарыш жақтан тамып түскен шығармын.

Толық

Баспалдақ

Жалғанға жылап келіп жас анадан,
Ажалдан аждаһадай қашады адам.
Қазған көр құтқармапты Қорқытты да,
Қобыздың қоңыр мұңын тасалаған.

Толық

Ғарыш жақтың сәулесі

Көркем гүлге толған кезде қолатым,
Көкірекке кестелі мұң қонатын.
Өзегі кең өлең деген өлкеде,
Қиялымның қақтырып ем қанатын.

Толық

Көңіл суық

Көңіл суық, жетпей тұр сырласуға.
Жетпейді сөз айтуға, мұңдасуға.
Мен үндемей тұрсам да ауыз ашпай,
Сөйле досым, маңызды сыр жасырма.

Толық

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер