Асар
Ағасы үй жұмысын
Қауымдасып жасарда,
«Қолы жеңіл» інісін
Шақырады асарға.
Ержүрек шөже
Көк тұмандай тондары,
Жермен-жексен бойлары.
Ағайынды бес тышқан
Жайлаған бай қойманы.
Есектің арқасы
Жалы желге жалбырап,
Басы жерге салбырап,
Салпаң құлақ сұр есек
Тұрған жалғыз сүлесоқ.
Көзілдірік
Көтересің көңілді өзің күліп,
Береке кіргізеді төзімділік.
Қалай көрсең —
дәл солай көрсетеді,
Күрессіз өмір көңілсіз
Қажысын жаным , жыласын көзім,
Жүректен өтсін небір сыз.
Қыйналған сәтте өседі төзім,
Күрессіз өмір көңілсіз.
Мені ойлайтын бір жан бар
Жүрегім жалғызсырап алаңдама,
Мені ойлайтын бір жан бар, Анам ғана!
Ол қорғаушы періштем өмірдегі,
Туылғандай қарайды маған жаңа.
Адам керек адамға
Ғашық болған бұл өмірде жаман ба?
Демеу керек саған және мағанда.
Бар өкпені артайықшы заманға,
Адам керек бәрібірде адамға.
Ғашық болғым келеді
Жүрегімді тамаша шуаққа орай,
Ғашық болғым келеді !
Бірақ қалай ?
Сүйіп кіріп кеудемді қиып шығып,
Қоштасудың нүктесі
Қақ жарады жүрегімді қара түн,
Сенің орның ерекше екен алатын.
Ащы неге қоштасудың күйігі,
Тәтті неге естеліктер қалатын?
Хабарсызбын жағдайыңнан мен мүлдем
Сені іздеймін бұрын жүрген жолымнан,
Қайта айналып келер ме деп соңымнан.
Әлде біреу ұстап жүрме қуанып…
Ең алғашқы мен ұстаған қолыңнан ?
Поездағы ой
Жігерім арманға көп сұғынғанда,
Өміріме қиындық шұбырғанда.
Поезд жолға арнамды бұрып тұрам,
Үміт жолы ұзаққа жығылғанда.
Жарасқан ақын рухымен сырласу
Бақытын тауып өлеңнен,
Құрметіне елдің бөленген.
Ғаламат күшті көрем мен,
Сіздегі тылсым әлемнен.
Поэзия падишасы Фаризаға арнау
Табиғаттың тымымына бағынып,
Төр жыл бұрын төңірегін түңілтіп.
Бейсенбіде баршаға жас алдырып,
Ақын кетті бұл өмірді қалдырып.
жас әрі аңқаулар
Қал қалай, жас әрі аңқаулар,
көңілді, ересек балдырған?
Кемпірқосақ көрсе таңғалған,
жүгіретін айқай сап жаңбырда...
Өлең-өмір…
Аллаға кәміл сенем мен,
Сыйына біраз бөленгем.
Тәңірім өзі жаратты,
Тапсын деп бақыт өлеңнен.
Өмір дегенің…
Өмір дегенің –бақыт тұрағы,бақ тұрақ,
Өмір дегенің – асау ат жүрген шапқылап.
Анық сол аттың кәрілік жетіп құралы,
Өмір дегенің –бақ пенен сордың тұрағы.
Жаздым өлең...
Өмірдің алыс бағында,
Келген ем бақытты шағына
Қуаныш сыйлаумен өткерген,
Күндер көп қайғы бар қасында
Біздің Отан
Таулы, тасты сала көп,
Сірә, мұндай дала жоқ.
Атаң менен әжеңнің
Өскен жері бала боп.
Әділқазының үкімі
Балаға зарлы, әрине,
Басқа тапшы адам да.
Тарапты аңыз-әңгіме,
Сонау ерте заманда.
Бәбісек — патша
Кезінде ну орманды мекен еткен,
Болыпты әнші-жыршы қалың құстар.
Жерлерін думандатып даусы жеткен,
Құстарға жан иесі болған құштар.
Мұра қалдыру
Заман-заман, заманнан,
Ажар бар ма солмайтын?
Ботасы үшін елжіреп,
Бозінген де боздайтын.
Қазақстаным
Қазақстаным - Сұлтан Қалиев
Сәулетті әр қаласы
Шырағындай өмірдің
Кең-байтақ даласы
Пікірлер
-
меей
кеемет -
полатбек Жанбаев
Мықты -
Жанахмет
А -
Жанахмет
Мен тіпті оқи беріп жаттап алдым ғой
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі