Республика коммунистеріне
Жолдастар!
Сендер десе, тебіренем мен,
Бар Шабыт, кеудемдегі бар өлеңмен,
Аяулы Республика абройын
Қозғалды миллиард алаңмен
Жолдастар!
Құтты мына сәт
Қуаныш толған қойынға,
Жалауда жайнап болашақ
Күн сөйлеп тұр
Жолдастар!
Атты міне, таң ғажайып!
Алтын зер шұғыласын тауға жайып.
Сөйлеп тұр күннің өзі бізге қарап
Самға, Қазақстаным!
Туған халқым, байғазы бұл да саған,
Шаңырақ — шаттық болғанда, гүл — босағаң,
Толғау, арнау — қазақтың өз өлеңі
Домбыра мен қобыздай бір жасаған.
Оралайық, Ақбоз ат
Оралайық, Ақбоз ат,
Олжамыз аз демейік.
Дем ал сен де, бел босат,
Қоржын басын көрейік!
Қостанаймен сөйлесу
Мен бір талың жайқалған даландағы,
Қайда жүрсе, сен үшін алаң жаны.
Қойым көп деп мақтанбай, ойым көп, — деп
Сен туралы тебіреніп қалам-дағы.
Сағынамын достарды
Жетім байғұс — жеке гүл,
Қол батырмас қос терек,
Болмаған соң екі өмір,
Бір өмірге дос керек.
Баламмен сырласу
Сен туыпсың бақыт, дәулет барында,
Жақсы атымның заулап тұрған бабында.
Көкірегімде әке деген сезімнің
Әбден пісіп, қаулап тұрған шағында.
Аға деген жалғыз сөз
Қайнекейге ескерткіш
Жолығыстық біз екінші көктеммен,
Екінші жаз басымыздан өткерген.
Екінші күз алтын қанат, жез айдар.
Алтын бесік — туған жер
Амансың ба, Аманның қарағайы,
Амансың ба, ақ терек, бала қайың?
Амансың ба, Жеті көл — жеті бота,
Тостағандай көзіңнен айналайын!
Қолыңды бер, Қостанай
Қайда жүрсем сені есімнен тастамай,
Өтіп кетті жақсы жыл мен жас талай.
Менің атым сағыныш боп өзгерді
Сағынышқа қолыңды бер, Қостанай!
Оңтүстік аспанының жұлдыздары
Қараймын тағы,
Оңтүстік, сенің көгіңе,
Махаббат, құрмет,
Шапағат толып көңілге.
Көкшетау естеліктерінен
Қол сілтеп қол тигізбес көп сылтауға,
Ем іздеп жан-тәндегі дерт сырқауға,
Қашаннан ақын жүрек аяушысы
Мен кеттім, кеттім содан Көкшетауға.
Алатау аясынан
Салқын самал санаторий
Алатаудың баурында,
Толы екен бір қызға сол үй
Жастық шақтың аулында.
Жаздың жалпақ жазығында яки ақбоз аттың жалында
Ақбоз атым, келші бермен,
Келші, жүйрік мерейім,
Жез тұяғың жер сімірген,
Бүтін бе екен, көрейін!
Жер төбесі — «Көкиық»
Білмеймін — бармысың сен басқа жақта,
Білмеймін — таныспысың көп қазаққа,
Басынд іздеп барып шыққан сайын
Баяғы жолығамын жастық шаққа.
Көктемгі көңіл әуендері
Оралмайтын дүниенің — аңсау бәрі,
Жанжақ түгел, дене жас, жан саудағы.
Арман-түлкі жыл сайын қайта түлеп,
Қарашаның қарына қанша аунады?!
Саинның бес жұлдызы
«Жаз жайнатып, күн күлдіріп,
Біз лагерьге барамыз,
Асыл жібек гүл устінде
Аунап ойнақ саламыз».
Асыл аға, ер ұстаз
Кішіпейілдік,
ақжарқындық, жомарттық,
Жақсылықшыл қасиетімен жолы артық,
Атынды да жұмсақ үнмен атайтын,
Сан ұрпақтың жүрегі соғар сен деп
Көздің жасы көңілге сөз әкелмей
Жан қиналған шағы бұл! Аза теңдей,
Азынайды жүректе бір қара жел —
Жақын бар ма дүниеде өз әкендей!?
Аға атымен
Уақыт-ай,
ойыншы екенсің, Тақанды ұтқан,
Кеп-кеше екпінімен атан жыққан,
Шыңғыртып дізеге сап асауларды
Жеңімпаз өмір заңымен
«Мен — Совет Одағының азаматы!»
— Заманның бізге берген ғажап аты,
Сол атпен, сол есіммен келеміз біз
Аймалап көктем лебі, жаз қанаты.
Ұядан ұшқандар
Есімде — отырғаны алты ақынның.
(Жарыққа жаңа шыққан жан тату күн).
Ортаңғы бөлмесінде ағаш үйдің,
Ең шеткі көшесінде Алматының,
Алматыға келіп-кетіп тұрыңдар
Алматыда жазылмаған жырым бар,
Алматыда айтылмаған сырым бар,
Мен қазақпын, маған туыс дегендер
Алматыға келіп-кетіп тұрындар.
Одесса әсерлерінен
Одесса. Әсем театр.
Оңтүстіктің гүлдері.
Мен көрмеген ғажап бір
Жер бетінде жүргелі.
Қойшы ауыл
Секілді жүзі қара мыс,
Секілді көзі қара шоқ,
Қайыңдай қатқан тарамыс,
Маңдайы бейне шапашот.
Шақпақ тас
Инженер, дос сыйлаған
Жез аралас шақпақ тас.
Серіктейсің сен маған
Жанымнан от жоқтатпас.
Жездің сүті
Шомбал шойын ожаулар,
Сұп-сұйық оттар кілкілдеп.
Қарамай беттеп, көз аунар,
Қайтеді мынау шіркін! — деп.
Қарсақпайға қарап
Кеудемде асыл сезім, аяулы ағын,
Күнді ертіп, қыр басында жаяуладым.
Күн маған саусағымен нұсқап қалды
Қара — деп Қарсақпайдың оянғанын.
Киік даласында
О, дала, құмды дала, ақ шаң дала,
Ойнақтап сәби күнім шапқан дала,
Көсілген көп ғасырдың үстіменен
Жүгірген жүйрік дала, шапшаң дала.
Есіл жағасында
Апрель. Жатыр Есіл жаңа оянып,
Қыс бойы ұйықтаған қарға оранып.
Дабырлап қырдан келген қысқа өзендер
Мазасын күн-күн сайын барады алып.
Алаңнан сөйлеп тұрмын мен
Астанам туға бөленген,
Аспаным шұғыла жамылған,
Алаңға беттеп келем мен
Октябрь күнін сағынған.
Аманкелді көшесіндегі ой
Мынау көктем — таудан түскен ақ бұлақ,
Мынау көктем - жаңа оянған жапырақ,
Осы таңда көшесімен өзінің
Менің көкем келеді әлі шапқылап.
Пікірлер
-
Алия
Өте жақсы жазылған -
Алия
Керемет жақсы -
Нұрлан
Қысқаша бересізба -
Аружан
Керемет
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі