Өлең, жыр, ақындар

Көшеде

Көшеде көк мұз - тайғанақ,
Қолымда темір таяқ бар.
Көшеде көп қыз айқабақ,
Барады билеп аяқтар.

Толық

Көршілер жыры

Көркем қала. Еңселі үй тұрағымыз,
Қатар маздар кеш болса шырағымыз.
Кірбің түспей келеді көңлімізге,
Бір шырқалып әрдайым жыр-әніміз.

Толық

Көресің бе?..

Еңбекпенен дарытам деп бойға құт,
Жалғыз ағам далада жүр қой бағып.
Мына заман қайда апара жатыр деп,
Үйде оңаша отырамын ойланып.

Толық

Көктем келіп...

Жер де, аспан да көкпеңбек,
Бір жасадық көктем кеп.
Менің ару арманым,
Бара жатыр көкке өрлеп.

Толық

Кішілік

Шығарып күміс кірпік Күнді іргеден,
Өткенін жиырма бестің білдірмеп ең.
Қырыңда қалған жалын шағымды ойлап,
Жайым бар сезім отын күнде үрлеген.

Толық

Кіжіну

Біреулерге үміт арттық текті деп,
Сын сағатта сүрінбегей деп тілеп.
Сол тектілер ұсақталып барады,
Жан-жағынан шырмап алып ептілер...

Толық

Кеш біліппін

Шырмалып шылбырына ескіліктің,
Мен сенің қадіріңді кеш біліппін.
Кетті ғой жанарымнан жас та ытып,
Тұрғандай құлағыма естіліп мұң.

Толық

Кеш

Көмкеріп алау нұрмен шетін кілең,
Күн ауып бара жатты екіндіден.
Көп тұрдым бақ ішінде сені күтіп,
Сүйдіріп ақ самалға бетімді мен.

Толық

Кетсем алып...

Сағынған күнін санап асқан айдың,
Ұлыңда жоқ өзіңнен басқа уайым.
Жүрсем де жұмыр жердің қай шетінде,
Ойымнан сені екі елі тастамаймын.

Толық

Кеңістікті жырлаймын

Қаншама жыл тұрсамдағы қалада,
Ешнәрсені теңгермеймін далама.
Егделердің есебіне кірген соң,
Бірте-бірте ыстық болып барама?!.

Толық

Келші, Көктем!

Далада қар, өзенде мұз сіресіп,
Қыс пен көктем бір-бірімен тіресіп,
Жеңісе алмай, жұлқысуда тынымсыз,
Дара билік құру үшін күресіп.

Толық

Кезек

Кезегімен күн батып, түн болады,
(He қымбат бар десек тe таң нарқын).
Кей уақытта көңілге мұң қонады,
Болсаңдағы қаншама ақжарқын жан.

Толық

Ініме ізет

Арбап мені қалам-қағаз ақыры,
Әлі бұзып келе жатыр ұйқыны.
Сундетқали сөйлеп тұрса эфирден,
Дамыл таппай өлең жазам күн-түні.

Толық

Інілер

Сағынып жүрмін, бағынып жүрмін сезімге,
Жұқарып бара жатқандай берік төзім де.
Інілерімді іздейтін болдым үздігіп,
Бәрі де ыстық, қартайған осы кезімде.

Толық

Ілесіп заман көшіне

Бұл заманның сыр-сипаты өзгерек,
Жазатын жыр, айтылатын сөз бөлек.
Жеңіл ойлап жүрген жандар жетеді,
Түп тамырын көретұғын көз керек.

Толық

Ізгілік нышаны

Іні өседі ағасына сүйеніп,
Көкірегінен күмбір-күмбір күй өніп.
Бірін-бірі қолдап-қорғап жүретін,
Аға-ініге басымызды иелік.

Толық

Ізгілік

Шарлап бір жүрсем туған өлкені мен,
Қайда да өрлік көрем өркені кең.
Көркіңе көз тоймайды, о, туған жер,
Сен барлық жер біткеннің көркеміме ең?

Толық

Заман

Мына заман алағай да, бұлағай,
Өтіп жатыр жағдайымды сұрамай.
Тірлік қамы тұралатып жүрсе де,
Көңілімнің бүгінде тұр Абай!

Толық

Жырсыз өткен жылдар

Түсірмей шұғыласын бетіме Күн,
Босқа өткен жылдарыма өкінемін.
Алаңсыз еш нәрседен жүрдім қалай,
Бардай-ақ бір өзімнің екі демім.

Толық

Жырламас едім...

Төбеден саулап жапырақ,
Сап-сары түгел атырап.
Жайсаң жаз қимай қоштасты,
Қоңыр күз билік жатыр aп.

Толық

Жыр келмесе...

Бір жұмбақ ой мазалап неше күннен,
Шаршап жүрмін, соны әсте шеше білмей.
Қаламымды қолыма ұстатқызды,
Жеті түнде жұлып aп төсегімнен.

Толық

Жырға наз

Ұзақ таңға ілінбейді көзім бір,
Жалған емес, шын ақиқат сөзім бұл.
Бала күннен сырлас болған, өлең-дос,
Енді ұятқа қалдырсаң да, өзің біл.

Толық

Жылжиды жылдар...

Қызарады Күн ұяға батарда,
Нұрланады төңірек таң атарда.
Табиғатта сақталғанмен заңдылық,
Адам бірден кіре алмайды қатарға.

Толық

Жұмбақ жас

«Жаман қой ісегінде қартаяды,
Шымқұдық қас қағымда ортаяды.
Аруды алақанда ұстамаса,
Жиырмада алма беттен әр таяды».

Толық

Жігіттер

Жігіттер, күлкі - бақыт, ұрыс - қайғы,
Шаттықтан ақын халқы жыр ұстайды.
Дүниеден арбасумен өтіп кетсек,
Кім келіп сол қатені дұрыстайды.

Толық

Жігерді жоқтау

Арқалаумен келем әлі күйікті,
Ауыр салмақ жаншып жатыр иықты.
Қайсыңды қалайды екен бұл құдай,
Алады екен адамыңды сүйікті.

Толық

Жүрегімді шымшылап...

«Нұрлы өмірден көсіп алар аздай жыр, -
Дер біреулер, - көптен өлең жазбай жүр.
Төбесінен айналды ма шабыт-құс,
Қайтып жатқан ққздай бір».

Толық

Жетелейді ілгері

Дегендей боп қатарыңнан қалыспа,
Жолдар мені шақырады алысқа.
Беймәлім күш алып шығып үйімнен,
Қосады әкеп, ұлы дүбір жарысқа.

Толық

Жасампаз

Бір-бірінен ұзай қалса үш қадам,
Сағыныш кеп жүректерін қыстаған.
Жалғыз қалып жабығудың жөні жоқ,
Ынтымақпен күшті Адам.

Толық

Жарыс

Тіршілікте ұлы дүбір - жарыс бар,
Меже шіркін бірте-бірте алыстар.
Өмір бойы мақсатына жете алмай,
Өтіп жатыр пенделер мен арыстар.

Толық

Жалғыз шал

«Құдай маған бермеді, - деп, - бір бала»,
Отырды ол кеуде толы мұң-нала.
Ұзақ күнгі алданышы домбыра,
Ұзақ түнгі алданышы жыр ғана.

Толық

Жалғанда...

Аяздың «алты қарыс тісі» қайда?
Боп кетті-ау қазіргі кез қысы майда.
Өзі де билеушінің қаймыққан сoл,
Жатқан соң зымырандар түсіп Aйғa.

Толық

Жалғайды...

Қайда қоям алып-ұшқан көңілді,
Кемерінен асып, қанша төгілді.
Күнде көріп жүрген мына адамдар,
Менің ішкі жағдайымнан не білді?

Толық

Жайығым

Ешкімнен жасырмайтын уайымым бұл,
Бетіме бассаң да осы «айыбымды».
Кешірер мейірімі мол кәрі Атырау,
Сағынып жүрсем қазір Жайығымды.

Толық

Жазмыш

Басыма үйіп-төгіп нала-мұңды,
Тұқырта берді тағдыр талабымды.
Жүрсе де көңілімнің күйі келмей,
Қайтадан алдым қолға қаламымды.

Толық

Естелік

Көп жайлар бар көңілімді қозғаған...
Мұндай кезде әзіл жақсы аздаған.
Менің досым Аманкелді бір кезде,
Оралда қап, диктор бола жаздаған.

Толық

Еске түсірейікші

Тұнжырап жүруші еді дана жүздер,
(Қасірет көңілдерге салады іздер).
Қайысты қабырғасы қалың елдің,
Соларды көріп өскен бала - біздер.

Толық

Есен-Жаңыл

Бұл өмір тұрады екен сыйластықтан,
Сыйластық болған жерде қимастық тән.
Өтсе де қаншама жыл, жайымыз бар
Сендермен жүздесетін күнге асыққан.

Толық

Екі ұлым

Екі ұлым - екі құрыш қанатым,
Қос шырағым маңдайымда жанатын.
Жазатайым құлап түссем солар ғой,
Мен жетпеген жерлерге ұшып баратын.

Толық

Егінжай

Егіннің ырыс сыйлар бай танабы,
Самалмен жайлап қана жайқалады.
Елестеп көз алдымда тay-тay астық,
Көңілім молшылықтан жай табады.

Толық