Шәмбi туралы баллада
Бұрында да тұрмаған-ды жұтынып,
Тiршiлiгi қазiр тiптен жұпыны
Қарсы алды ауыл ақын ұлын будақтап,
Мың үйiнiң мұржасының түтiнi.
Біздің кезең
Құр ауаға қалды асылып қанша әнiм,
Жер бетiнде сенделем бе әлi көп.
Мен жарықты күте-күте шаршадым,
Ендiгi өмiр түс сияқты мәнi жоқ.
Кiргiзетiн кiшкене үйдiң қызуын
Кiргiзетiн кiшкене үйдiң қызуын,
Қызым менiң, кiп-кiшкентай қызығым.
Қазiр сенiң былдыр қаққан бесiгiң,
Ашар ертең кең дүниенiң есiгiн.
Кеудесi кендi шабыт пен
Кеудесi кендi шабыт пен
Қонаққа ғана шөлдеген,
Бұл қазақ бес күн жалғанда
Бiр-бiрiн жүзге бөлмеген.
Алты арнау М-ға
Ләйлi мен Ләйләнiң қатары ең,
Ғашықтың жайын шын бiлер кiм?
Қара тас сияқты қатал ем,
Сен менi нәзiк қып жiбердiң.
Мен Пушкин емеспiн, бұл анық
Мен Пушкин емеспiн, бұл анық,
Болмасам болмайын, уайым ба.
Жер басып жүргенге жұбанып,
Жыр жазам ғашықтық жайында.
Белгiсiз қала
Тоғыз жолдың тоғысқанмен торабы,
Қайда екенiн таба алмайтын қонағы
Бұл қалада көктемдi ешкiм бiлмейдi
Мұнда өйткенi он екi ай қыс болады.
Шелли ажалы
Шелли ақын суға батып өлерде,
Ненi ойлады асау толқын көмерде?
Сездi ме екен асыл жүрек тұншыққан,
Өлiмi де айналарын өлеңге.
Метаморфоза
Балалық шақ шық болар таңда демi,
Тамсандырған тылсым сәт аз ба менi,
Мөлдiр едi айдыны көңiлiмнiң,
Көршi аулада өскен гүл арман едi.
Ауа түстес жыр
Өткен күндер әсерлерiнiң өңi әлi
Кеткенi жоқ көңiл — көзiмнен жоғалып,
Бала күнгi әңгiмеге өмiрiммен өзектес,
ауық-ауық, жиi-жиi соғып тұрамын оралып.
"Тоқтайын ба!" — дейді маған жүрегім
"Тоқтайын ба!" — дейді маған жүрегім
(Ол тоқтаса, не боларын білемін...)
Сұлу қыздың дидарындай дүние-ау,
Не болады мен кеткен соң реңің?..
О дүниеге хат
Алтын шашын тарқата алмай батқан Күн,
Арыстай боп Ай астында жатқан кім?!
Ағып барып жоқ боп кеткен сәріде,
Анау жарық жұлдыз ғой Саттардың.
Қызыл өлең
Қасіретке боялған ба қызғыл түн,
Қиыр-қиыр қыраттар да қызғылтым.
Қоса ағарар қосағасын аңсайды,
Қойлы ауылға қиған еді ол қыз қылқын.
Сен мені ойлайсың ба?
Сен мені ойлайсың ба?
Мен қазір алыста жүрмін —
Ғұмырын кешіп құлдың.
Сағыныш — шаһтың сарайын соғып,
Райы күннің бұзылды-ақ
Райы күннің бұзылды-ақ,
Құстарын ертіп күз кетті.
Қыл-қобыз дүние ызылдап,
О нені маған іздетті.
Түндегі ойлар
Түндегі ойлар тәтті болар бәрінен,
Жарық кезде жазған жырдың мәнінен.
Жүрегімде бүлкілдейсің бүр жарып,
Қанға түскен қызғалдақтың дәні ме ең?
Төменде қалдым ғой
Төменде қалдым ғой,
Биікке бағыт бақ болар ма екен?!
Ей, аласа арман, аптықпа!
Ақтық па?!
Жермен қоштасу
Жерді ораған көк перде,
Менің жұлдызым көрінбейді бұл жерден.
Оны іздеп өзім барам түбінде,
Жұпариса гүл аңқыған көктемде.
Автопортрет
Сүлеймендей аң мен құсқа зар айғып,
Өз басымды өз жырыммен қарайтып.
Опат болып оты сөнген ғаламдай,
Жанға дәру бір сәулені таба алмай.
Қар жауып тұр
Қар жауып тұр.
Қан тамады — қара қан,
Қара қанды қардың тілі жалаған.
Қан ізімен біреу ілбіп келеді, жалаң аяқ.
Санамды сезім улағандай-ау
Санамды сезім улағандай-ау,
Ажарың тілді байлап бір.
Маңдайың нұрға булағандай-ау,
Гауһардай көзің жайнап тұр.
Тарихтың кім кетпеген тақымында?!
Тарихтың кім кетпеген тақымында?!
Бек сенген мақсаты мен ақылына.
Хан Кене бір күндері жаушы салды,
Ботпайдың бетке ұстаған батырына.
Көктем емес пе еді?!
Көктем емес пе еді?!
Қазбауыр бұлттар жеткенде шығыстан кезбе,
Сезімнің құйып шарабын хрусталь сөзге,
Егіз бір жандай екеуіміз ұғысқан кезде.
Алғашқы сезім
Тағдырымның артқа бұрсам кемесін,
Жағалаудай қол бұлғайды елесің.
Жүрегімде шымыр етіп ең алғаш,
Сезіміме сіңіп қалған жеке есім.
×
Нұрдана
КуштиАбпазова Құралай Жандосқызы
КеремерАружан
КереметMyrza
Өте керемет!Амандық
Сәл сәл піспе қалған тұстары бар қарындасым дей тұрғанмен жаман емес талабыңа нұр жаусын.