Өмір
Жүректе сезім болмаса,
Адамды адам кім қылмақ?
Адалдың сөзі қонбаса,
Болады сонда ұялмақ.
Білім нәрін сусындатқан жүрекке
Білім нәрін сусындатып жүрекке,
Айтшы, ұстазсыз мектеп өмір сүрмек пе?
Бала кезден, көңіл қимай әрбірі,
Талай жанға оқу қармақ ілмек пе?
Жанартаудай жанымды өртейді өлең (Мұқағалиға арнау)
Жанартаудай жанымды өртейді өлең,
Нұр алып, шабыт алып бір өзіңнен.
Жүректегі жырменен кесте қылып,
Жалғасытырып жазайын мен де өлең.
Жанартаудай жанымды өртейді өлең (Мұқағалиға арнау)
Жанартаудай жанымды өртейді өлең,
Нұр алып, шабыт алып бір өзіңнен.
Жүректегі жырменен кесте қылып,
Жалғасытырып жазайын мен де өлең.
Павлодардың қызымын мен білмесең...
Павлодардың қызымын мен білмесең,
Шалалықты басасың ғой бетіме бірден.
Не орыс емес, қазақ емес, бұл не өзі?
Жаман көріп нең бар? Шықпа шектен!
Сен кінәлісің
Сен кінәлісің
Өмірді сүймегенің үшін
Отына күймегенің үшін
Жақсы ой түймегенің үшін
Қазақ деген атың сөнбесін деп...
Қазақ деген атың сөнбесін деп,
Қазақ деген тілің өшпесін деп,
Қазақ дейтін даңқты ел көркейсін деп,
Жауыңның бар кінәсін сабырмен айтта, кешір.
Таста бұл ұйқыңды
Бұл не заман болғаны,
Шындық пенен өтірік бір алмасты.
Кімге, неге сенсең-дағы
Бұл жалғанда бізді тұзақ басты.
Түк білмейтін бала болсам...
Шіркін, түк білмейтін бала болсам,
Ащы шындық айтуға асықпас ем.
Мүмкін жолымда талай адаспасам,
Жәннат кілтін ашуға тырыспас ем.
Ақын емеспін
Ақын емес адам болып өзгердім,
Енді мүлде жыламайды көздерім.
Енді сенде менің музам болмайсың,
Мені ойлап күнде кешке солмайсың.
Өлеңменен туғандаймын мен бірге
Өлеңменен өмірімді жалғаймын,
Өзімді -өзім осылай мен алдаймын.
Қуаныштар көп болса әр күнімде,
Қыран құстай мен самғаймын.
Ауылға бара жатырмын сағынышпен
Ауылға бара жатырмын сағынышпен,
Ауыл деген ғажап қой неткен.
Кіндік қаның тамған жер,
Ұмытылмас әсте естен
Жыр Жауһар
Ардақты ата-анасыз,
Балаға әр кез панасыз.
Мектепке қолдау көрсетіп,
Жалындап оттай жанасыз.
Махаббаттың қызықты мол жылдары
Махаббаттан жүрегім жылап қалды
Шарапсыз-ақ мас болып, сыр ақтарды
Тағдырыма бұйырмапсың бірақ та
Сені сүю жүрегіме ұнап қалды
Кешір өмір
-Бар күшіңді жақсылыққа арнайтын
Жан едің ғой қиындыққа сынбайтын.
-Кешір өмір, тағдыр жазса бірақ та
Мықтының да кезі болар жылайтын.
Бақыт жайлы
Талай адам айтып жүрген жырлатып
Бақыт жайлы мен де айтайын тілқатып
Көру, сезу,білу, жүру, ойлану
Ең алдымен осы екен шын бақыт
Жаңа ел, жаңа бағыт бастамамыз.
Қасиетіңнен айналдым ұлы далам,
Сенде өткен әз әже, ұлы бабам,
Сен деп отан жазамын арнап өлең,
Жүрегімнен сәбилік туындаған.
Жаңа ел, жаңа бағыт бастамамыз.
Қасиетіңнен айналдым ұлы далам,
Сенде өткен әз әже, ұлы бабам,
Сен деп отан жазамын арнап өлең,
Жүрегімнен сәбилік туындаған.
Мұқағали поэзияның жүрегі
Мұқағали поэзияның жүрегі ,
Мақатаев лириканың тірегі.
Заманынан ала алмады лайықты
Жас қазағым түзеді бұл айыпты.
БАҚЫТ деген...
Бақыт деген не? деген сөз тұр ойымда,
Қалмасын, қалмасын бұл өз бойында.
Бақыт не екен?
Қалай жауап береміз,
Баянсыз өтіп жатса бәрі өз жайында.
Алғашқы рет, соңғы рет
Мен сені көрген сәтте алғашқы,
Сен үшін төккен едім әр жасты.
Ал қазір өмірімнен мән қашты,
Көңілімді қар басты.
Нақыл сөзбен ақыл айтқан,жақсы адам!
Нақыл сөзбен ақыл айтқан,жақсы адам,
Өз ағамдай, Бексұлтанмен мақтанам.
Шәкірттерге сабақ беріп жасынан
Мәдениет тарапынан мақталған.
Бексұлтан ағама!
Ауылдың айын жандырған,
Ақ шолпан деп ән салдырған.
Баянменен Бексұлтан
Дауысы зор жаңғырған.
Вогзалда күткен қыз
Қатады кейде кеудені жарып жүректе мұз
Біле тұра неге қанша уақыт құр өткенбіз
Сыйлаймын қазір мендегі бар шын сезімді
Вогзалда мені сағынып тұрып күзеткен қыз
Алланың сиы
Бір Алланың берген сыйы бір әкең мен бір анаң
Қанша жаман болсаңдағы құлатпайтын жырадан
Екы жанды Биіктерге көтеру, менің үлкен парызым
Жалғыз ұлмын жылдар бойы жаратқаннан сұраған
Қызғаншақпын
Таң атқанда,жүзіңе түсетін нұрдан қызғанам,
Сағынғанда сен мены, тыңдайтын жырдан қызғанам
Жүзіңе тиген әр тамшы судан қызғанам
Тыршыліктегі естілген шу дан қызғанам
Ойларсын сен
Ойларсын сен жүрген шығар әрең кеп
Сүйгенімді көрсете алсам дәлелдеп
Берсе дағы өмірді қайта сүруге
Бірінші болып жазар едым "сәлем" деп
Қателестім
Өтем деп сынақтардан көп терледі,
Өмірде қиындықты кім көрмеді.
Жеңіл ойлап алданған қайран басым ,
Шайқалып , не дүние төңкермеді.
Досыма мұң
Табжылмай бір орында тұра алмадым ,
Ойлаушем сен екен деп мұнар бағым .
Өмірімнен бар бақытты суырып ап ,
Орнына жазылмастай мұң арнадың.
Заман қайда барады....
Өкпелейсің бұл заманда, айтшы кімге?
Заман емес!Адам өзгеріп барады күнде.
Бабалардың аманаты жерде қалды,
Ар-ұяттан безіп жатыр жастар мүлде!
Заман қайда барады...
Өкпелейсін бұл заманда, айтшы кімге?
Заман емес!Адам өзгеріп барады күнде.
Бабалардың аманаты жерде қалды,
Ар-ұяттан безіп жатыр жастар мүлде!
- Жорж Батай
- Жорж Батай
- Жорж Батай
- Жорж Батай
Барлық авторлар