Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (71)

Фаризаға

Фариза, Фариза апа, Фариза апа.
Өлеңнің отын жақтың әр үйге, апа.
Мұқағали, Төлеген сыймай кеткен,
Қалай сыйып жүрсіз бұл фәниге, апа?

Толық

Ризалық туын көтерейік

Жаңбыр-досымның жанға сыйлаған көлін көр,
Сексен мұхитты шайқайтын Рухтың елін көр!
Бақытсыздықтың жаназасына келіңдер,
Ризалық туын көтерейік!

Толық

Күнікей қыз

Шыршаның жүрегінде тиын отыр,
Сап-сары, үлпілдеген сезім болып.
Сел-нөсер көк төсінен құйып жатыр,
Менің сексен көл болған кезім болып,

Толық

Дала қызғалдаққа шомылып жатыр

Опа-далабын бұлттардан жағып ап,
Көкжиек қызарды – найзағай соғып ап.
Хош иісі барады- кеудені жарып-ақ,
Дала- қызғалдаққа шомылып жатыр.

Толық

Сіз берген сырнайды тарттым

Мұң шағудың соңғы нотасы бұл – Құтыбым,
Аластадым да, жалған дүниенің түтінін.
Бұлбұлым күліп, сыйқырлы, жұмбақ, жұтып үн,
Сіз берген сырнайды тарттым!

Толық

Жаратқанды пәктеп тұр

Жәннәт күлкі – мендегі, гүл жихазын құрғамын,
Шашбауында көктемнің – сыңғырлаған сырға-күн!
Алау түске шомылған – ымырттағы жырларым,
Жаратқанды пәктеп тұр!

Толық

Мәңгі екен

Шарабыңды өксіп, сіміріп алып,
Аспанда нота жазып жатырмын!
Ғарыш тірлігіне үңіліп алып,
Дүниеден тірідей озып жатырмын!

Толық

Тағы оянды бір көктем

Алау таң мен өзеннің – күтіп алдым, күлкісін,
Жүз құбылған, салайын, - тоты жырдың түр-түсін!
Жадыратып, жандарды – самалым кеп, жұлқысын,
Тағы оянды, бір көктем!

Толық

Түнім – тек нұр

Жаздың Моцартымын – әуенін жазған,
Гүлдің бояын ап, өлеңім қалған!
Қызғалдақты өлкемде – Күнім жанған,
Күлімдеп тұр!

Толық

Дидарыңды аңсасам

Мөлтілдеген көзем халін сұраған жан бар ма екен?
Өксіп аққан өзен зарын сұраған жан бар ма екен?
Аңыраса, саз-ән, сарын – жылаған жан бар ма екен,
Дидарыңды аңсасам!

Толық

Көркем жырымды жазып

Күн бұрымында дірілдеп, шолпыдай жырым,
Теңіз көңілім тасыды, толқыды-ай, бүгін!
Әуен боп кетті, ауада – шалқып-ай, сырым,
Көркем жырымды жазып.

Толық

Қызыл ішік киген дүние-ай

Рухың – бұл дүниеде бәрібір жалғыз, жетім-ді,
Жаны жұтаңдар – қансорғыш, кене секілді!
Арыстан – үнсіз, түлкінің сөзі өтімді,
Қызыл ішік киген дүние-ай!

Толық

Жаңа бір күн туды ма

Сері таудың сенделіп, сезімінде,
Бұлт сәнденді, - түседі, көзі кімге?
Жырым қылышын алды, өткір – сөзі мүлде,
Жаңа бір күн туды ма?

Толық

Қазағымның жері бұл

Ей, жасыл дала, қызыл алқаңды қалайын,
Қызғалдағыңмен жырымды өріп алайын!
Кемпірқосақ сезім боп, көкжиегіңді орайын,
Қазағымның сұлу жері бұл!

Толық

Аспан жерге моншағын

Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!

Толық

Дүние жалған екен

Мына дүниенің сыртына – шығып кеткелі, мен қашан,
Іздеуді қойған, таныстар – жердің бетіне қонбасам.
Көкжиектегі алауға ілініп қалған – қан-жоса ән,
Дүние – жалған екен!

Толық

Ол – сондай күй

Рухтың жайын ол айтар – егілесің ал келіп
Жаның толқып жатады, ел түсінбес халге еніп.
Мұң шанақтан шығады үкі таққан – сәнденіп
Ол – сондай күй

Толық

Жасыл жыр

Мүктер кесте салған мына тасты көр,
Тауға келіп сөз сөйлеймін, тосты бер!
Түзу жолға елді салар есті бер,
Жасыл жырдың жапырағы ұшып жүр!

Толық

Суретке түсірді

Дәптерге егіп, лала, раушан, түр-түрін,
Үлбіреумен өтті бүгін – гүл-күнім!
Шырын-сезім жапырағын сілкідім,
Суретке түсірді – найзағай!

Толық

Жамалыңды көрсем-ау

Көктегі сәт пе, жердегі сәт пе, айырман,
Дастархан толы бал тамған жырлар қойылған.
Күлкі төгілді, сүттей боп тұнған Айымнан
Жамалыңды көрсем-ау!

Толық

Пікірлер