Балауса
Жатыр жақпар... Қарағайды аралайды жел ескен,
Жапырақтар, жапырақтар сыбыр-сыбыр кеңескен.
Тау сулары таусылмады, сыңсып тұрып ағады,
Қыз толқындар бірін-бірі шымшып күліп барады,
Қаланың тас көмкерген тірлігінен,
жаныма жай таба алмай зыр жүгірем.
Биікке талпынсам да, тырп еткізбей
әйтеуір тұмшалайды түрлі жүген.
Ой келеді жауған кезде жаңа қар,
Жаның қалай тебіренбей қала алар?
Соққан боран, жауған қарға қарамай,
Салады адам жаңа-жаңа қалалар.
Өзгерісті байқармыз талай әлі,
Басы болған нәрсенің бар аяғы.
Түнде жауған аппақ қар
Алматыда
Ешкімнің жоқ өзіңмен бәс-таласы,
Арнасы,
Аңыздардың бастамасы,
Тұратын күмбездері көкті тіреп,
Аман ба Теміржан дос, ауыл-аймақ?
Сары атан болған шығар сары тайлақ.
Ержетіп кеткен шығар ұл-қыздарың,
Бір кезде отыратын «сарымайлап».
Менің Мысырым да сенсің,
Меккем де сенсің.
Сен менің туған қаламсың –
Туған Қызылордамсың.
Әрі таулы, әрі жазық —
Болғарлардың қаласы.
Тұнып тұрған ескерткіштер —
Даласы да қаласы.
Қала менің тұғырымдай,
Тағымдай.
Дала бірақ қол бұлғайды сағымдай.
Шопан ұлы,
Қартым маған күнде сәлем жолдайды,
Қала жайы көңіліне қонбайды.
«Айналайын, бәрі де бар шаһарда,
Ал көкжиек онда бірақ болмайды!
Тірліктің науаты аз да,
Тұзы басым.
Ішінде миллионның жүзі масыл.
Жайлауда жатып алып,
Сол бір көшеде
Жандай бір жоғын іздеген,
Жүрсем де мен кеше де,
Бүгін де бұлдыр ізбенен
Керекуім, сенің ақын ұлыңмын,
Бесігісің, сен балалық жырымның.
Жат қаланың жалтыр гауһар тасынан,
Артық көрем қиыршығын құмыңның.
Абай, Пушкин, Толстой,
Жамбыл, Шоқан, Ыбырай –
Бәрі де бір алып қой,
Өнері мол, жыры бай! –
Көшелер-құрғақ өзен арнасындай,
Қала едің кәрі шуда нар басындай,
Ішіне оқиғаны тиеп-сықап
Тарихтың қойып кеткен арбасындай.
Қаланың күтіп қақпасын
Тұратын халық шұбалып.
Жадағай көпір тақтасын
Олжалап қашып, су алып.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі