Оятып ертеменен шымшық әні
Оятып ертеменен шымшық әні,
Ой-арман келешекке құлшынады.
Сен іске кіріскенше — ымырт түсіп,
Бір мызғып оянғанша — күн шығады.
Оятып ертеменен шымшық әні,
Ой-арман келешекке құлшынады.
Сен іске кіріскенше — ымырт түсіп,
Бір мызғып оянғанша — күн шығады.
Тағдыр бұлты аспаныңда жүр шұбап,
Сарғаяды сүмбіледе жыршы бақ.
Өмір деген— бірде көктем, бірде қыс,
Өмір деген — бір көлеңке, бір шуақ.
Кеудең кейде құса-мұңға толады,
Толады да қызыл гүлің солады.
Үйің сенің болса болар бірнешеу,
Молаң бірақ біреу ғана болады.
Ескерткіштің емес ол тас құндағы,
Орындығың тулап ед астыңдағы,
Аударылып түстің де ағып бердің
Төңкерілген қайықтай тасқындағы.
Бұл өмірдің асылы бар ардақтар.
Пасығы бар,
Тарайды одан тармақтар.
Сырлы көлде жем жетеді сазанға,
Өзің айтшы, сыншым менің қырағы,
Суға тойған қашан шөлдің мұрабы?!
Он қызы бар ата-анаға, білесің,
Қай кезде де бір ұл жетпей тұрады.
Бұл тірліктің сәттері бар сондай сұм.
Атар таңым, әдемірек болғайсың!
Тастап бәрін қылтың-сылтың мінездің,
Тура жолмен жүрейін деп ойлайсың.
О замандас,
Қан құйылып қой көзге,
Жұдырығың қышымай ма кей кезде?
Өзге жанның табысына сыздап іш,
Ширек ғасыр тарамайтын мастығы
Дүниенің бір ғажабы — жастығың.
Жүген-құрық салдырмаса — сол жаман,
Тұмар болған анаң менен атаңа
Қырық-елу жыл өмір сүрдім, мекенім.
Енді қанша шақырады көкегің?!
Дәмін таттым абыройдың,
Бірақ та
Адасатын, орман түгіл, картада
Бар керемет ақыл-ойға «мәрт» аға.
Ол қарсы емес күнде сабақ беруге
Платонды отырғызып партаға.
Жаман емес былтырдан биыл күтім,
Жұлдыз-қыз боп жігітке қиылды түн
Ренжитін түк те жоқ, бір қарасаң,
Ішіп-жейтін тамақ көп,
Әрине, сен қолдамайсың мұнымды,
Әйтсе де мен айтып тынам шынымды:
Өксіп-өксіп,
Өксіп-өксіп жыласаң,
Қаһарына әбден мінген Сара апай,
Қамшы болып осқылады қалақай.
Кімді сабап,
Кімнен таяқ жегенін
Білем, ыстық жас өмірдің құшағы,
Сол құшақтың жетер бізге күші әлі.
Сезіктенбе сәл ауырса бауырың,
Ол тас бауыр еместіктің нышаны.
Пендешілдік кім-кімге де тән деңдер.
Пайғамбарды менсінбейді менмендер.
Қай кезде де көлегейлеп күнді бұлт,
Қай кезде де үрген пілге қандендер.
Қалай-солай айтқан сөзге балама,
Қызығамын бала мінез данаға.
Қалалықпын,
Кенттен бірақ алыспын,
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі