Фаризаға
Фариза, Фариза апа, Фариза апа.
Өлеңнің отын жақтың әр үйге, апа.
Мұқағали, Төлеген сыймай кеткен,
Қалай сыйып жүрсіз бұл фәниге, апа?
Жорық сап түнде көшелік,
Ямардың суын кешелік,
бұлақтан қанып ішелік,
жаудың бәрі қуылсын.
Будыраштар да құтырып,
алпауыт ерлер жұтынып,
жорыққа шықты жапырып,
қанымызды біздің төкпекке.
Таңғұт жау тиді айлалы,
қатұнсін тісін қайрады,
жайратпай жауын таймады,
бауыздап жанын қинады.
...Жігіттерді жинайық,
жеміс теріп, сыйлайық.
Той қызығын тыймайық,
аңға шығып, құс салып.
Тасқын сулар таудан өтіп, тас жарар,
ну жайқалар тереңдіктен татса нәр.
Қардай аққу, құстар ұшса қаңқылдап,
құзғын қалар үні бітіп, қарқылдап.
Жаудың отын өшірді,
дүниеден көшірді.
Дұшпанның қаны жосылды,
шәйіт болды өзі, ер еді.
Өлшемі жоқ ана махаббатының,
пір тұтпайды жұрт бекерге - ол киелі.
Аюлар да (ой-санадан мақұрым)
ақымақтау балаларын сүйеді.
Бұл қайғың түсінікті шын естіге:
жұбатып айта алмаймын ешбір әнді.
Ол жұрттың бақыты үшін күресті де,
ал өзі сендік болып кетті мәңгі.
Туған жердің бұйырмай беткейі де,
мекен болды жат елдің құба белі.
Көйлегі де қалды ғой жетпей үйге —
көз жасымен анасы жуар еді.
Шығыстағы Бұхарада
әмір тақтан ұшқанда,
Орыс аға мейіріммен
жол көрсетіп түсті алға.
Сөздерге де, өңдерге де енді ешқашан сенбеймін,
бұдан былай көзім көрмей, ешкімге де ермеймін.
Бұдан былай мына менің өзімде де күмән бар –
сендер де енді мені алдымен отпен, қанмен сынаңдар!
Әйел деген — шарап деп сен жырлайсың, ақыным,
келіспеймін мұныңа, бұл — мен үшін жат ұғым.
Ә дегеннен шарапқа қанамын деп ойлама,
көз іліп ап, тағы бас жазамын деп ойлама.
Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі