Орындалмайтын тілек
Тоқтат, әже, қиссаңды осы маңда,
Керемет той бар деген тосын алда.
Жайық жаққа жаз келсiн, сүйiншi де,
Төлеген мен Жiбектi қосып ал да.
Тоқтат, әже, қиссаңды осы маңда,
Керемет той бар деген тосын алда.
Жайық жаққа жаз келсiн, сүйiншi де,
Төлеген мен Жiбектi қосып ал да.
1974 жыл, Алматы
Абай даңғылымен,
Жуынып сәуiрдiң жаңбырымен
Келе жаттық жыр оқып жiгiт пен қыз
Қаш, қаш бала, қаш бала, қаш, қарағым,
Таста бәрiн.
Бұл пәләден есен-сау құтылудың
Ешкiм әлi тапқан жоқ басқа амалын.
Несiн қазбаладың,
Өшкем де жоқ, жоқ және маздағаным,
Қателердi жасауға мен жасаған
Бiр кiсiнiң ғұмыры аз, қарағым.
Мiнеки, үт те зу ете қалды бөгелмей,
Алып шаһар тұр жасармай-дағы, көнермей
Аяулы күндер көп болушы едi бiр кезде
Аяқталмаған өлеңдей.
Жаңа жыл
Аралаймыз қар басқан бақшаны бiз
Көзiм алды ақ әлем, аппақ дүние,
Ал көңiлде баяғы сап-сары күз.
Көркем гүл көрсе қонақтай
Көбелек бекер мәз бопты.
Бөгелек қаққан торы аттай,
Бөгелмей өтіп жаз кетті.
Тамыз келді от құшақ, ыстық ерін,
Бір періште аспаннан түсті керім,
Ұшты менің құстарым бұлттан әрі,
Жусаннан да аласа міскін едім.
Әлдеқандай дыбыс кеп қайнар беттен,
Шолпан кеткен, ізінше Айман кеткен.
Біздің ауыл үстінен бұлт көшкен жоқ,
Сіздің ауыл үстінен бұлт көшкен жоқ,
Зуһра деген жұлдыз бар-ды аспанда,
Зуһра деген бір қыз бар-ды Қашқарда,
Сол екеуі таң қалысты әуелі,
Бала шайыр жырдан жауһар шашқанда.
Көп болды ғой – көрінбеді күн көзі,
Ай да, күн де, жұлдыз да жоқ – бұл не өзі,
Табалап тұр тасбауырлау ағасын,
Табиғаттың дүр кезі.
Шар, шар да бұлт, шар бұлт,
Қабағы түкті хан бұлт,
Таңдарыңды таңға ұрып,
Бара түсіп барлығып,
Таң салқындау, ерте шықсам тоңам ба,
Қайтпай қалған жалғыз үйрек тоғанда.
Той боп жатыр. Жаңа кафе уда-шу,
Біздің тойлар өткен ескі орамда.
Көне Ұрым кентінің қирандысы,
Келмейді, тегі адамның иланғысы,
Жер жұтып бір-ақ түнде жоғалыпты,
Әуелден болмаған соң иманды ісі.
Мінеки, үт те зу ете қалды бөгелмей,
Алып шаһар тұр жасармай дағы, көнермей
Аяулы күндер көп болушы еді бір кезде,
Аяқталмаған өлеңдей.
Жүзім әлі піскен жоқ,
Жапырағы түскен жоқ,
Жүзім шәрбат ішкем жоқ, маспын бірақ.
Қырық дарбаза құлыбын аштым бір-ақ,
Беу, балалық алғаусыз,
Осы сөзде бір құдірет бар даусыз.
Раушан қыз жылап қалды, обал-ай,
Раушан гүлін ұстап алып аңдаусыз.
Жоқ, күн тұтылған жоқ,
Менің көңілім тұтылды.
Қалай, қайтіп өткіземін бұ түнді?
Ауылым жатыр көшкен үйдің жұртында,
Мына құрып кеткірдің Айы құрып кетсе екен тезірек,
Күнде құритын жағына.
Күткенім аздай сарыла,
Алды ғой бәрін, алды ғой менен түп-түгел,
«Мен әлі Даңқты ақын боп ораламын,
Не құримын, біржола жоғаламын».
Со баланың не айтқанын түсіне алмай ,
Қыз тұратын умаждап орамалын.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі