Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (666)

Апыр-ай

Апыр-ай!
Ішің қалай жылынбайды!
Себепсіз көңіл гүлі жұлынбайды.
Көргенде

Толық

Шағылысып шағылмен күн шөлмегі

Шағылысып шағылмен күн шөлмегі,
Алып келген осында мың шілдені.
Безек қағып сонда да кесірткелер
Тоқтамайды тіршілік құм-шөлдегі,

Толық

Аз да болса балалық еркелетті

Аз да болса балалық еркелетті,
Еркелетті,
Бірақ та ерте кетті.
Шегірткені көргенде

Толық

Жазираның жұрты да

Жазираның жұрты да
Жазда сағым кешеді.
Қызыл қоңыр бұлты да
Құм сияқты көшеді.

Толық

Бірің адам болғанмен

Бірің адам болғанмен,
Бірің пенде.
Біреулер бар мықтырақ піріңнен де.
Қателесер тұстар көп білмегенге,

Толық

Соғыста да

Соғыста да,
Бейбіт кез жаншылықта
Біз буынбыз заманға сай шыныққан,
Ащы менен тұщыдан тұрады өмір,

Толық

Атқан кезде ал қызыл ғаламат таң

Атқан кезде ал қызыл ғаламат таң
Сақта мені өсектен,
Балағаттан!
Татулықтың бәрі де түсінуден,

Толық

Қармақтай боп қадалған желбезекке

Қармақтай боп қадалған желбезекке
Қанша шаруа, бауырым, тұр кезекте?!
Оны қойшы!
Көргенде небір жайды

Толық

Тұлпар түгіл, кей кезде тоқтың қайғы

Тұлпар түгіл, кей кезде тоқтың қайғы,
Тоқтау айтып балаға жақ тынбайды,
Әкесінен гөрі де
Әумесерлер

Толық

Күні батқан шілденің зер кешінде

Күні батқан шілденің зер кешінде,—
Таулар, таулар
Сияқты жер көшіндей
Аспанменен таласқан алып шыңдар

Толық

Мақсат болу керек қой әр адымда

Мақсат болу керек қой әр адымда.
Шын жиһангер болуға жарадың ба?!
Ауылыңнан қанша ұзап шықтың екен,
Артыңа бір бұрылып қарадың ба?!

Толық

Тұрып қалған

Тұрып қалған
Сияқты көне қымыз
Кермек тартып кетті ме өлеңіміз.
Айту үшін шындықты

Толық

Бәрі де бар өмірде

Бәрі де бар өмірде
Бәрі де бар.
Ауру да бар,
Емдейтін дәрі де бар.

Толық

Не қиындық кездессе де жолыңда

Не қиындық кездессе де жолыңда
Бәрі, бәрі ұлы өмірдің қолында.
Он арудың бірі сені сүйеді,
Ең сұлуы емес бірақ оның да!

Толық

Дарын екен пәтшағар барып тұрған

Дарын екен пәтшағар барып тұрған,
Көмекейін күміс үн жарып тұрған.
Сайрайды-ай кеп жас бұлбұл,
Сайрайды-ай кеп,

Толық

Сері жігіттің сыры

Біз — өмірдің уақытша тұрғынымыз,
Күзге жетпей солатын қыр гүліміз.
Сен тұрғанда,
Апыр-ай!

Толық

Қай күні кетіп балалық

Қай күні кетіп балалық,
Қай күні келді жігіттік?
Балалық,
Әлде шалалық,

Толық

Ғабит Мүсіреповке

Жыл сана,
Жырлар сана,
Парақ сана...
Өнерде жүрмей жатып бар ақсаған.

Толық

Жұмекенге

Өкпе айтпайсың өмірге,
Асқазанға,
Тағдыр атты өрілген таспа заңға.
Аздап-аздап ұқсайсың өзіңе-өзің,

Толық

Сен кейде қырын қарайсың

Сен кейде қырын қарайсың,
Мен кейде қырын қараймын
Біреумізге орын жоқтай-ақ
Ішінде зәулім сарайдың.

Толық