Қызкеткен
Қарт адам келген бірге кемедегі
Толқындай ойын жылдам жебеледі:
— «Қызкеткен» мынау мүйіс, айтсам сырын,
Жырларың аңызына бөленеді.
Алтын дәнді вагондарға күй еріп,
Келді міне, өлең-жырлар тиеліп.
Асқан дана астанаға дастан ала,
Жарты жаһан жерімізді игеріп.
Бәрімізге қызықты бұл күніміз,
Шашу болып төгілсін гүл жырымыз.
Жерімізді жаңғыртқан даусымызға,
Бұталардан үн қосты бұлбұлымыз.
Сәлем саған, даңқты зор Москва,
Келдім қазақ жерінен, сонау қырдан.
Гүлжазира шалқыған күн астында
Мұнараңа күлімдеп қарап тұрған.
Сен ойлама, жердің қат-қат астында
Жоқ екен деп, қызық еңбек, қуаныш
Егер тұрса естіп мұны қасыңда,
Ашуланар біздің Ысқақ Иваныч...
Ертісте тудым мен өзім,
Туған күні мені анам —
Шомылдырған өзеннің,
Толқынына тулаған.
Ағартып Алатаудың ақ самайын,
Алматы сағынды ғой жастан айдын,
Мұншама көп күттіріп, көп аңсатып
Мұхиты қайдасың сен Қапшағайдың?
Рахмет саған, Партия,
Әділім менің, қамқорым,
Тағы бір қалды жарқырап
Қуаныштан жан төрім.
Арқада бір орман бар,
Атын «Аман» дейтін ел.
Айналасы толған нәр,
Айналасы жеті көл.
Келдім мен тоғыз болмай, қызметкердей,
Мың келіп бұрын буған, мың кеткендей.
Ағылған адамдардың әр қайсысы,–
Бүгінгі атқаратын міндеттердей.
Сенен, ана, сегіз бала жаралған,
Сенен, ана, сегіз сәби нәр алған.
Балалығым ұстағанда, мен сені
Қызғанушы ем кенже туған балаңнан.
Тағы да, тағы да бір жыр бастайын,
Тыңдады, құрдас терек, сырлас қайың:
Өлең бар әр бұтақта жүз жапырақ,
Өмір бар жүз драма бір бас сайын.
Жыр келеді жылды аттап,
Жырларға жыл жол ашқан.
Ақылды арман құндақтап,
Тербетіп тұр көк аспан!
Сол ауылда Әшім деген бір шал бар,
Қол тигенде барып-кетіп тұрсаңдар:
қалбаң қағып қарсы алдыңнан шығады,
Бірақ, әттең естімейді құлағы.
Аяқтамай, жазбай кеттім жырымды,
Құмарлыққа күң болғанда сезімім.
Жасырамын кімнен, қалай сырымды?
Көп күнәһар пенденің нақ өзімін.
Қарашаның кеші, айы, таңы атады,
Қайғыларды еріксіз күлген жығар.
Өзімді-өзім сонда да жұбатамын,
Мен сүйген жан бір жерде жүрген шығар.
Жан қосып, қимас жанынан,
Қан қосып ыстық қанынан.
Басынан өткен зар мұңын,
Ән қылып халқым қалдырған.
Қыспаққа алып бейбіт күнгі тынысты,
Қызыл терор аямастан қан ішті.
Сұмдығынан қара түнек шошынып,
Көр тозаққа айналғаны жер үсті.
Туа қалсақ – тосады таныс қабір,
Мәңгілікке кетуді күттім менде ...
Төрт қабырға –төрт Құран, ғарышта-нұр,
Ал, қапастың ішінде тұтқын пенде ...
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі