Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (207)

Шаруа мен қарақшы

Басымызға қайғы бұлты төнгенде,
Құтқарғанға бас июге дайынбыз.
Қиын сәтте шындап көмек бергенге
Жаманшылық жасауымыз жаман-ақ:

Толық

Керуен

Келе жатты құмыра артқан керуен,
Биік құздан түсу керек абайлап.
Басқалары арттағыға қарайлап,
Қосшы бірін жетектеді жөнімен..

Толық

Бала қарға

Бүркіт түйіліп,
Көк төсінен бір отарға шүйіліп,
Ілді шағын тоқтыны.
Бала қарға қарады да сүйініп,

Толық

Басшы піл

Болғанымен күшті кім,
Болса, бірақ, санасыз,
Әрі жұмсақ мінезді – бәлеге одан қаласыз.
Келді орманға басшы болып күшті Піл.

Толық

Есек пен бұлбұл

Есек көріп Бұлбұлды,
Былай деді: «Достым, сөзді тыңдашы,
Сені әнге шебер дейді, шын ба осы?
Қойып барлық құлқымды,

Толық

Бай мен етікші

Өмір сүрді мол байлығы бар адам,
Тәтті жеп, бал жалаған.
Күнде думан, күнде жиын үйінде,
Дүние-мүлік есебі жоқ күйінде.

Толық

Шерлі болған шаруа

Үптеп ұры қораны,
Шаруана тонады –
Шарбақты еркін шарлады,
Тінтіп еден, қабырғаны, қуысты,

Толық

Піл мен кәнден

Пілді біреу алып жүрді көшеде,
Қарасын деп бар халық.
Белгілі ғой, бұл ғажапқа таңданып,
Еріп жүрді ашақ ауыз нешеме.

Толық

Бөрі мен бөлтірік

Бөлтірігін Бөрі ептеп оқытып,
Айтып ата кәсібін,
Көзбен көріп қайтсын деп өз нәсібін,
Жіберді оны қыр астына шоқытып.

Толық

Маймыл

Мейлі қанша терлегін,
Жұрттан тілей көрмегін
Мадақ, алғыс, жақсы баға бергенін,
Зая кетіп жатса егер де еңбегің.

Толық

Қап

Босағада еденде
Еленбей,
Бір бос қапшық жататын.
Аяқ сүртіп көрінген,

Толық

Аспаз бен мысық

Бір Аспаз сауатты
Жүгірді бетке алып кабакты.
(Құдайшыл пысық-тын,
Құдағидың асында ептеп ішіпті).

Толық

Арыстан мен маса

Күлме күшсіз кішіге,
Әлсіздерге тимегін!
Түбі қатты қайтарады бір кегін,
Сондықтан да, сене берме күшіңе

Толық

Шаруа мен түлкі

«Ау, құдағи, көріп тұрып қауіпті,
Неге ұрлайсың тауықты? –
Деді Шаруа кездестіріп Түлкіні, –
Сені аяймын бір түрлі!

Толық

Арыстанның тәрбиесі

Тәңір бірде Арыстанға ұл берді,
Табиғаты басқаша ғой тағы аңның:
Баласындай емес сірә адамның,
Бір жасында ол нәзік, топас ұл болды.

Толық

Қарт пен үш жігіт

Бір қарт кісі жатыр еді тал тігіп:
«Сені, сірә, албасты жын ұрған ба?
Бұл өмірмен қоштасқалы тұрғанда? –
Деп үш жігіт шалдың көңлін қалдырып,

Толық

Тал

Көріп қалып Шаруаның балтасын,
Жас тал айтты: «Көгершінім, жарқыным,
Мені қысқан шапшы орман қалқасын,
Жоқ өсетін қарқыным:

Толық

Қаздар

Ұп-ұзын бір шыбықпен
Базарға айдап шықты Мұжық Қаздарды.
Шынын айтсам, жазған бұл
Сықпыртты-ай кеп жүнін жұлып түбіттей.

Толық

Егінші мен ақылгөй

Бір Егінші көкткем жұмсап мол күшін,
Жерін жыртып, ешбір тыным көрмеді:
Ыждаһатты ер болатын ол кісі,
Әрі мықты, оңды еді;

Толық

Шошқа

Шошқа байдың қорасынан көрінді,
Атқораға, ас үйге де емінді.
Қопыратып қоқысты да көңіңді,
Жуындыға шомылды.

Толық