Таудағы жайлау
Аққудай ауыл тізіліп,
Қонғанда жасыл жайлауға,
Көмейден үні үзіліп,
Шығады құстар сайрауға.
Аққудай ауыл тізіліп,
Қонғанда жасыл жайлауға,
Көмейден үні үзіліп,
Шығады құстар сайрауға.
Тау гүлінің аңқығанда жұпары,
Танау, байғұс, тамсанып бір жұтады.
Тас үйлерден шыға келген теліге,
Таң болып тұр тырбиған әр бұтағы.
Өзенін өргізіп тау алса ғана,
Қарайды қарауытып сан салаға.
Қайтеді ей, мына толқын, құла толқын
Жартастың төсін сорып тамсана ма?
Тау төсі ақ көбік, ақ айран –
Қара бұлт жалайды жата қап.
Аспанда жүзеді ол дақ болып қарайған,
Сол үшін бұлт деген атақ ап.
Қайнарың шың басында,
Қиялдағы мекендей.
Ақ қар жатыр қасында,
Суыңа еріп шекердей.
Мұң – тауда, өрде – көңіл…
Тағы ой түзге қарар.
Өтпестей көрген Өмір,
күні ертең бізден қалар…
Бұл таудың шыңдарының бәрі мықты,
мықтылық бәрін бірдей кәрі ғыпты.
Шоқалдар шың болудан әлі үмітті
шыдамай қызғанышқа жарылып тұр.
Таудан тұрған бұлт жаумай тына ма,
Жасауыл-жел айдап, аумай тына ма?
Қайырлы көктемнің найзағай, нөсері –
Жомарт жаздарға сияпат, сыбаға!
Алдымнен менің жасыл тау, қызы таң күлген,
Өспірім күнім, тәуелсіз, тентек шағымда
Қаратал жақта бетпе-бет келіп қалдым мен
Биқасап киген бетіде мең бар сағымға.
Алма берсем атама,
«Таудай-таудай бол!» дейді.
Алмұрт берсем апама,
«Таудай бол!» деп сөйлейді.
Тау бөктері,
Мамыр айы, ұнап тым.
Тыныс алдым жағасында бұлақтың.
Таңмен бірге қауыз жарған еңілікгүл,
Кеудемді ашып салқынына самалдың,
Жолдарымен жүріп келем бабамның.
Сан жетпейтін соқпақтар мен сүрлеулер
Иір-қиыр тарихындай даламның.
Біздің елде, заманында әлем назар аударған
Озге түгіл өз ұлтынан шеттетілген таулар бар.
Соның бірі сенің аға - қазағымның нар тауы
Дәуірінің өр рухпен суарылған арқауы,
Шыққаным – Шыңғыстағы бiр биiк тау,
Жақсы екен тауға шығып тағдыр сынау.
«Қайырлы түн болсын» деп үнсiз айтып,
Күн кеткен соң түн келдi қараңғылау.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі