Кеш
Жағалай қонған ақбоз үй,
Ақбоз үй бір-бір шаңырақ.
Ақ самал болып ақса күй,
Қозы мен лақ жамырап.
Күйіңді шерт, кәні, Сайлау,
Күмбірлете салшы бір.
Көз алдымда сары жайлау,
Көз ұшында малшы жүр.
Қиналды қарт хал үстінде жатқанда,
Әлсіз ғана кірпіктерін қаққанда,
Отырды жұрт жан-жағынан қоршап ап,
Күні-түні ұйқы көрмей ақ таңға.
Қабырғалар, қабырғалар құлаған
Енді қайта қаланбас.
Қалды астында қыруар сүйек, мың адам,
Ешкім қайта таба алмас.
О басында батыр туған ел едік,
Қар асаған, мұз мүжіген, жел еміп!
Көшіп жүрген құм-теңіздің үстінде
Талай ғасыр түйелерді кеме ғып...
Арман Дүние,
Артар жүгің аз ба еді,
Айтатының өкпе ме еді – наз ба еді?
Айдыныңнан баяғыдай ұшатын,
Күндер өтті –
Қиналған, назаланған.
Көрер көзге қор болған, қаза болған.
Ағалардың аруағы елестейді,
Қуаныштан көңілдің мұңы басым,
Барған сайын бақытқа құнығасың.
Ғұмыр бойы жүргенің күн-түн қатып
Толтыра алмай тірліктің құмырасын.
Шаршадым талай – шарпылдым,
Аңсадым талай – шарқ ұрдым.
Тасыдым талай – сарқылдым,
Жасыдым, мұңға шарпылдым.
Бұл қазақтың көрмеген несі қалды?!.
Алдыменен ақылын – есін алды.
Дәстүріне дақ салып, салтын құртып,
Қажет жерде тілін де кесіп алды.
Тірлікте ойламаймын тыным бар деп,
Қиналып қажымаймын мұңым бар деп.
Өсиет ата-бабам айтып кеткен
«Дос болып, бауыр болып тұрыңдар!» – деп.
Жалықтың ба, қара жер,
Жарылыстан!
Жүрегімді зорлықтың зәрі қысқан.
Сенде туған, сенде өскен пенделердің
Алаңсыз саған сеніп ем,
Айдағаныңа көніп ем...
Алмадың дедің айтқанды,
Жүрмедің дедің жөнімен –
Көп қудым қызық думанды,
Артымда айқай шу қалды...
Естінің сөзін ескермей,
Еледім өсек, сумаңды.
Теңселіп тірлік дарағы,
Көбейіп өмір залалы.
Онсыз да көңіл қаралы,
Онсыз да жаным жаралы.
Үрейлі болып мен кей күн,
Өзіме өзім сенбеймін.
Кемедей тартқан жүрекке
Кеудеме жүкті теңдеймін.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі