Айдаһарды арбау
Жағып күймен отты да,
Табады екен жоқты да.
Жыршы, күйші, көріпкел,
Би де бопты Кетбұға.
Жағып күймен отты да,
Табады екен жоқты да.
Жыршы, күйші, көріпкел,
Би де бопты Кетбұға.
Ерте-ерте, ертеде екен,
Жер жүзі өте көркем екен.
Болыпты бір жалмауыз хан,
Жарлыларға нақ жауыз хан.
Адамды ауыр қамаған мұң –
Заманында бабалардың
Болған осы оқиғаны
Айтты бірі ағалардың.
Ерте, ерте, ертеде еді,
Ешкі жүні бөртеде еді.
Қала ол кезде салынбаған,
Дала ол кезде көркем еді.
Дос болған адам адамға,
Осынау ғажап заманда,
Қай жерде, қашан екені
Белгісіз саған, маған да.
Ерте, ерте, ерте еді,
Жоқ ол кезде ертегі.
Бар арманын бір бала
Болғандай ғып шертеді.
Өлшеусіз көп мұрамыз бар,
Соның бірі – күй аңыздар.
Күй аңыз – ел шежіресі,
Жүрекпен тек тыңдаңыздар.
Оянғанда шабытым,
Ой келеді түйдектеп...
Әліпбиді танытып,
Әріптерді үйреткен.
Кезек-кезек шөп əкеліп,
Ұлпа жүнді көп əкеліп,
Таңдап алып қия жарды,
Қарлығаштар ұя салды.
«Не жетеді ұшқанға?!
Тамаша ғой, көрейік.
Келіп жатқан құстарға
Ұя жасап берейік.
– Орман кімнің орманы,
Кімдер оның қорғаны?!
– Орман – Адам орманы,
Бізбіз оның қорғаны!
Білмейтін бала ұятты –
Ойнауға басы жеткенмен,
Ойлауға басы жетпейтін
Жабайы маймыл сияқты.
Қимас әнге салады,
Құстар қайтып барады.
«Қош болыңдар!» дегендей,
Қанаттарын қағады.
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі