Өкінішті
Тәуелсіздік алған күннен,
Бақыт шамы жанған күннен
Таза қазақ тілімізді,
Мұсылмандық дінімізді
Бұрын «Ара» ара болатын,
Шаққан жері жара болатын.
«Арада» сыналған жанның
Ауызы қан, дала болатын.
Қой мен Қоян әңгімені бастады,
Ешкімнен қорқып-саспады.
Қой былай деді:
– Момын ғып жаратқан Құдай мені.
Қатар ескен екі бидай сабағы
Масақтанып, қатқан кезде сағағы,
Тұрды бipi басын иіп төменге,
Екіншici кекірейе қарады:
Біздің ауыл ауыл еді,
Берекелі қауым еді.
Бір кісінің баласындай
Бір-біріне бауыр еді.
Тышқан баласына ақыл айтты,
Айтқанда батыл айтты:
– Балам, мен көпті көрдім,
Майды да етті көрдім.
Батыр ұлдар ерлігімен ерлейді,
Туған жер деп, тебіреніп, терлейді.
Күні-түні ел тағдыры толғантып,
Намыс туын өзгелерге бермейді.
Ей, Мейрамбек, Мейрамбек,
Тартушы едім тумам деп.
Сырт айнала бересің,
Бар билікті жиған боп.
Дегенімен Мырзатай,
Жан емессің мырзадай.
Сараңдыққа салындың,
Тек байлыққа табындың.
Алып қашқым келеді, алып қашқым,
Қара бұлтты көктегі жарып қашқым.
Мейлі Айға, алысқа, Марсқа да,
Сені алып қашудан жалықпаспын.
Жалт-жұлт етіп жүрісің-ай,
Күншуақтай күлісің-ай.
Сылдыраған бөктердегі
Ерке бұлақ үнісің-ай.
Қарындас, көрдік сені кеше де,
Бұралып бара жаттың көпшілік көшеде.
Керілген қасың да,
Төгілген шашың да,
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі