Көк бөріні сүйемін...
Жіберетін қайраты тасты да үгіп,
Алаулайды жанымда жастық үміт.
Қара түнде сағынып отырамын,
Қарлы тауды жататын қасқыр ұлып.
Жіберетін қайраты тасты да үгіп,
Алаулайды жанымда жастық үміт.
Қара түнде сағынып отырамын,
Қарлы тауды жататын қасқыр ұлып.
Құдайдың да сезімнің де құлдары,
Мұнараға айналатын мұңдары.
Жалғандағы жанашыры олардың,
Жалғыз ғана жырлары.
Тал бойыңда бір мін жоқ ,
Таза мөлдір бұлақтай,
Сенің сұлу ажарың,
Күннен тамған шуақтай.
Түстік жаққа барады ұшып қаз жылап,
Кеңістікті қанатымен қазғылап.
Сағыныштың салмағын сап сары күз,
Құлазыған қуаң тартты жазғы бақ.
Адастырма о, ұлы асыл үміт,
Көкжал болып шақырды ғасыр ұлып.
Менің тәтті шақтарым жоғалмашы,
Жылғасына жылдардың жасырынып.
Баса алмай кеудемдегі жарылысты,
Көңілдің көгершіні тағы да ұшты.
Кірпігімді тіреу ғып көтеремін,
Кілкіген көзімдегі сағынышты.
Өң мен түс арасында аласұрып,
Тіледі жүрегімді қарасуық.
Көңілдің жер тарпиды арғымағы,
Шайнаған ауыздығын таңасырып.
Сарғайғанда, сағыныштан гүл өрем,
Жапырақтар жанарына түнегем.
Жүрегіме ұя салды ымыртта,
Ғарыш жақтан ұшып келіп бір өлең.
Ұшырдым көңіл құсын саған қарай,
Қалауын бұл жүректің табам қалай.
Үміт қуып үздігіп өмір бойы,
Арман қуып аһ ұрған адамдар-ай.
Терезе алдында тұрды гүл,
Сарғайып еріні кезерген.
Жүректен төгілер мұңлы жыр,
Менімен жаның бір сезем мен.
Қасқайып тұрды көк аспан,
Шуағын төгіп тым асқақ.
Жер ару мыңдап бұлақтан,
Бұрымын жайды құлаштап.
Құлазыды көңілдің гүлді бағы,
Шымырап қарашығыма түн құлады.
Көңілімнің көмескі терезесін,
Сағыныштың елесі ұрғылады.
Маған мұңын шағатұғын түн сырлы,
Көк аспанда құлазыды күрсінді.
Сен алыстап кеттің неге арманым,
Уысымнан сусып түскен құм сынды.
Тудыратын бөрі кеуде, тау ұлын,
Тарқатпаған сайраны мен сауығын.
Аңқылдаған,жарқылдаған қауымы,
Адалдықтың бесігісің ауылым.
Болашаққа біздер солай жол алдық,
Аппақ,адал сезімдерді обал ғып.
Бұлдыр-бұлдыр елестерді қуалап,
Бұйра-бұйра бұлтқа сіңіп жоғалдық.
Қуаныш-қайғы егіз дүние,
Аспанның неге суық қабағы.
Толқыған мынау теңіз дүние,
Ішінен ғана тынып қарады.
Қойнына қара түннің құлап тұрып,
Ағады сылдыр-сылдыр бұлақ күліп.
Мен сені жүрегімнен жұлып алып,
Жібергем әлде қашан лақтырып.
Ұяң бала, қалды ауылда ұяң қыз,
Ұмыт болған тәп-тәтті бір қиялмыз.
Тұншықтырған жөргегінде сезімді,
Балалықтың бал елесін жиярмыз.
Өр рухым аспанға ұшып өрледі,
Сүлдерімді көзге ілместен жердегі.
баяны жоқ бақыттарға бағынған,
Адамдардың бәрі қандай шерлі еді?
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі