Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (12)

Менің байтақ Отаным

Есімде бала шағым. Алда — мұрат.
Сыры мол өмір — әлем ашты есігін.
Сен жайлы ойламаппын онда бірақ,
Отаным — Өзбекстан, ақ бесігім!

Толық

Көкпар

Батырлар шықты тебініп,
жалтылдап аттың жанары.
Баурайды жұртты тек үміт,
жүректері де жанады.

Толық

Күз

Күз ерекше сәндендіріп бау, жайды,
көңілді де сабыр, үміт жалғайды.
Ащы-түщы татып өмір дәмдерін,
сонда-дағы бермей жүрген әрлі өңін

Толық

Жүрегім менің

Көзімді тігем жыраққа,
жанымда әлі жайлылық.
Жүрсе де жырым сынақта,
қайтемін оны қайғы ғып.

Толық

Бидай елеген әйел

Жер үйдің үсті — тақтайдай,
бейне бір қырман алаңы.
Елегін ұстап,
ақ маңдай

Толық

Ояну

Қоштасты таңғы шуақ ақ қыраумен,
қалыпты оқ-сәуледен мұнар құлап.
Оянып ұйқысынан жатты дәурен,
шатырда көк нәр гүлі тұр албырап.

Толық

Желмен сырласу

Сен неге бүгін шапқылап
аулама келіп құлайсың?
Терезелерді қаққылап,
біресе сыңсып жылайсың.

Толық

Ескі корабль

Тіреліп жерге табаны,
құм қапқан мынау жай бүгін.
Толқындар еске салады
баяғы дарқан айдынын.

Толық

Прометей

Ақ қардық беті — қара дақ —
көлеңкесі екен қыранның,
қапыда жанын жаралап,
таяу ма құздан құлар күн...

Толық

Қуыршақ

Бәз бір қалпы жыласа, қуанса да,
күлген күйі жатады жұбанса да.
Өзгермейді келбеті, мұңаймайды
дүниені түп-түгел су алса да.

Толық

Бұлбұл әні

Құс әніне елең етіп құлағы,
бір жас бала қариядан сұрады:
«Ата, неге бұлбұл үні тек қана
көктемеде шығады»?

Толық

Таңғы сурет

Таң нұрынан мұнар жасып,
жайнайды аспан, тұман қашып.
Көк толқында еркелеген
сұлулардай қылаңдасып,

Толық