Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (43)

Жұмбақтас

Бозамық Айдың сәулесі
көгілжім су бетінде сынып,
Айнакөлдің тұңғиығына телмірген
Жұмбақтас...

Толық

Жалғыздық

Көшелер кірлеген,
Шаршаған көшелер...
Маңдайдың сорындай ауыр,
Бұтақ та бүрлеген, қиялшаң үміттей

Толық

Жаңа жыл

Уақыт мұнарасының жанынан
өтіп бара жатып,
Ғұмырымның көктем, жаз,
күз, қыс маусымын –

Толық

Естелік сазы

Талып естілген музыка әуеніне арбалған,
Сені қара жол бойынан күткелі...
Уақыт аунады.
Биыл көктемде көк жүзі мұнартып,

Толық

Қаңғыбас жарық

Көзімді сығып күрсінуіме иланды жалған,
Жаңбырын төгіп
Жасағанға айтты жалыққанымды.
Қызығы кетіп

Толық

Ораза

Бір ұрттам қара суды аңқам кеуіп
Қадірін біліп, қанып ішпегелі қашан?
Мені илеген шебер қолдың табы қалған,
Дымқыл топыраққа маңдайымды басам...

Толық

Сегізінші март. Алматы. Түн

Боп-боз дүние...
Соншама сұлу болар ма бұл түн?
Жалғыздығымдай бәрібір қатал.
Өлі тыныштықты құшағына алып,

Толық

Зауал

Қып-қызыл аспанның жиегі сөгіліп
қара жер төсіне төгіліп шашырар,
Шаң борап самиян далада
меңіреу ажалдың есігі мөңіреп ашылар.

Толық

Терезе сыртындағы көктем

Бүгінгі Ояну:
Мың жылғы ұйқыдан тұрғандай зіл батпан!
Алақай!
Көктем тұр –

Толық

Ант

Бұл тұман сейілер,
Зарыққан сапарға сені іздеп шығайын.
Көкжиек сімірген –
Көп тарау, көк иірім жолдарым.

Толық

Кертолғау

Мәңгілік тоқтап қалған
уақыттың демін сезіну –
Қаншалық азап болса да,
Керемет, ғажап!..

Толық

Мұнар

Қайдан естілді,
Жүректі тілген құс қанатының суылы?
Жырақта қалған
Орман – күлкінің үздігіп жеткен уілі.

Толық

Терісбұрау

Домбыра құлағын бұрап
теріс бұрауға түсірген,
Таңдайдағы әнің де
жүректі шытынатар еді.

Толық

Еске алу

Көгілдір экран бетіндегі жазу...
Көп жылдардан соң
Жым-жырт аула ішінде отырып,
Өткенді еске алу –

Толық

Тұтылу

Алматы көшелерін кезген
жалаңаяқ жастықтың
Ағарған шашы қылаулап...
Қап-қара суреттер мен күрсіністерге толы,

Толық

Күз

Сұрғылт аспанның құрсағын
қақ жарып шұбырған керуен,
Тоқтап қалған сағаттың
ауыр үнсіздігін есіме салып...

Толық

Аңсар

Жыр жазып отырам кейде,
Мәңгілік махаббат жайлы.
Қобыздың тілінде сөйлер,
Көкжал жанарындағы қайғы.

Толық

Мың жылғы ұйқы

Мың жылғы ұйқыдан тұрып,
Уілге үн қосқан дала.
Жүрегін қасірет буып,
Маң басып келеді дана…

Толық

Құлагер – ғұмыр

«Хұсни ғаламның құс жетпес...» қиыры,
Күңіренген көкжалдың көксеген үйірі…
Бөрілі байрағы желбіреп жол алды,
Оғлан ұланы Тәңірге сиынып.

Толық

Уағда

Жанарда жасын боп сөнген,
Хұсни дидарың ғайып.
Қабірдей сұп-суық бөлмем,
Түн жылар шаштарын жайып.

Толық