Халқыма арнау
Боран соғып қыс келгеннен көшіп қонып қарайды,
Алаулаған от үміті күл болуға жарайды.
Бүгін үміт артқан халқым сенімімнен айырылса,
Алаулаған от үміті күл болуға жарайды.
Боран соғып қыс келгеннен көшіп қонып қарайды,
Алаулаған от үміті күл болуға жарайды.
Бүгін үміт артқан халқым сенімімнен айырылса,
Алаулаған от үміті күл болуға жарайды.
Мен көрдім абыройдың құлағанын,
Бір сәтте кеткен даңқы ұлы ағаның,
Жап-жарық сәуле түсіп тарағанмен,
Мен көрдім, ұлы ағаның жылағанын.
Жаңа Жыл да келіп жетті қазаққа,
Әз-Наурызым айналғандай мазаққа.
Дүркіретіп от-шашумен тойлаған,
Жаңа Жылдың орны бөлек қазаққа,
Адамның күні адаммен ғана болсын деп дүние жаратқан,
Шуағын, нұрын төксін деп мына таулардан Нұрлы Күн атқан,
Қол ұшын созар көмегін әр кез мұңайған сәтте қасымда,
«Адал дос» деген Құдайым берген әлемде ғана ғажап жан.
Ей, қазақ жігіттері жатпа қарап!
Қазақ деп бүршік атқан бұл бір дарақ!
Кешегі қазақ бабам батырлары
Ұстаған найза, балта, қару-жарақ.
Қазақ деген жұртымменен мына менің жадымда,
Қасиет бар сатылмайтын қаншама көп алтынға.
Қанша ғасыр, қанша уақыт өтсе-дағы бас ием,
Қайсар рухты, өр тұлғалы ата-бабам алдында.
Түскенімде пойыздың есігінен,
Адастым-ау, өзімнің есімімнен.
О, табиғат, жанарым отқа оранды,
Аймалап құндақтаған бесігінен.
- Мария Монтессори
- Уинстон Черчилль
- Артур Шопенгауэр
- Гераклит
- Лев Толстой