Әдет қалмайды дегендей...

Баяғы ішу "мода" болған жылдары Жетпіс деген құрдасымыз үйіне шақырды. Себебін де сұрамай үйіне жетіп бардық. "Біздің отағасы арақты мүлде қойғалы жатыр. Талай-талай берген уәделері таусылды. Бүгін сол бәледен ала жіп қиып, ат құйрығын кеспекші, соған шақырған едік", - деді Жетпістің келіншегі Мәриям. Сенер-сенбесімізді білмей оң болсынымызды айтып, шайға отырды0, Айтқандары шын екен, лебізін білдіріп, тілегін тілге тиек еткендер арақтың зиянын, оны тастап кету дегеннің екінің бірінің қолынан келмейтінін, Жәкеңнің ерлікке бара-бар қадамын сөздеріне арқау етті.

Шайда он шақты адам тілек айтып хрусталь тостақтары сыңғыр қақты. Кезек етке келіп, қызып алғандар Жетпісекеңді арыстандай айбатты, жолбарыстай қайратты, нағыз сен тұр мен атайынның өзі ғып, аспандатты. Байқаймын, дастарқан иесі қызара бөртіп, "мұнан былай сені желкемнің шұқыры көрсін" дегендей ақаңды ауызға есесі кеткендей ақтара салады. Ет желініп, жиналғандар сорпамен "көтеріп қойды ".

Кезек негізгі рәсімге келді. Екі жігіт бір ақ, бір қызыл жіпті кере тартып тұрды. Асаба сөз салып: "Мына екі жіпті көрдіңіздер ғой. Мұның бірі ақ арақ, екіншісі қызыл шарап дегенді білдіреді. Қазір Жетпіс ағамыз қолына қайшы алып мына жіптерді қияды. Бұл ішімдік атаулымен қоштастым дегені. Содан кейін арақ ішуді мүлдем қояды. Бұл "жынды суларды енді ауызға алмайды",— деді.

Қызара бөрткен Жетпістің тілі күрмеле бастаған, бізге жалтақ-жалтақ қарайды. Қиналып-ақ тұрғаны бет-ажарынан байқалады. Бейне бір "қимасынан" айырылған жандай көзі жасаурап, кемсеңдеп тұр. Жіпке таяп барды, жұрт дуылдата қол соғып жатыр. "Ал, қане Жәке, қане, бастаңыз" деп қояды. Кенет Жәкең бізге қарап тұрып: "Әй, жігіттер, осының қызыл жібін қоя тұрсақ қайтеді", демесі бар ма?!..

"Ұрлық қалса да әдет қалмайды" деген рас-ау, Жәкең әлі де... аздап жүздетеді.