Өлең, жыр, ақындар

Алыстағы атеист

Красноводск аудандық "Жұмысшы" газетінде қызмет істеп жүрген кезіміз. Бір жылдары атеистік тәрбиеге қатты көңіл бөлінді. Газетте бұл тақырыпқа қанша материал жарияланғаны жөнінде ай сайын, тоқсан сайын жоғары жақ мәлімет сұрайтын. Мұндай тақырыпқа кез келген адам бара бермейді, ештеңе жарияланбады деуге тағы болмайтыны сірә, белгілі. Бұл орайда "абыройды жапқан" маңғыстаулық қаламгер Әзірбайжан Қонарбаев болды. "Семіз" конверттер келеді. Ішін ашсаң, сол кезеңнің тынысын дөп басқан сан алуан тақырыптағы мақалалар. Әзекеңнің өзін көрмесек те, газетімізде материалдары үсті-үстіне шығатын. Әсіресе, атеистік тақырыптағылары қамшы салдырмайтын.

Бірде Ашхабадта атеист-лекторлардың республикалық конференциясы өтетін болды. Обком аудан, қалалардан оған қатысатындардың тізімін алып, екшеп, сарапқа сала бастайды. Біздің аупарткомнан түскен тізімдегі адамдарға қанағаттанбаған обкомның насихат және үгіт бөлімінен қайта телефон шалатын көрінеді:

— Мұнда белгілі атеист-лекторлардан ешкім жоқ, белгісіз біреулерді жазғандарыңыз қалай?

— Біздің аудандық партия комитетінің атеист-лекторлары осылар. Семинар, курстарға барып, лекциямен ел арасына шығып жүргендерді түгел жаздық.

— Ау, бұларыңызды біз білмейміз. Атеистік тақырыпта "Жұмысшы" газетінде үнемі көрініп жүрген Әзірбайжан Қонарбаев бар емес пе?..

Сонда біздегілер не айтарын білмей, тілін тістепті. "Құп болады" деуге Әзекең алыста, басқа республикада... Маңғыстауда.. ."Ол мұнда жоқ" деуге тағы болмайды. Ақылдаса келіп, обкомға хабарлайды.

— Сіздер айтқан Қонарбаев бара алмайды. Оның орнына басқа журналист баратын болды. Ол — Темір Мыңжас деген...Сөйтіп, атеист-лектор Қонарбаевтың орнына республика астанасында өтетін жиналысқа мен барған едім. Кейіннен бұл оқиғаны Әзекеңе айтқанымда, ішек-сілесі қатып күлді. Қазір де кейде кездесе қалғанда еске алып қоямыз.


Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз