Өлең, жыр, ақындар

Жарылу

  • 17.05.2019
  • 0
  • 0
  • 908
Алып таудай жарылған
Аулақта жер тітіреп,
Айлы түнде адырдан
Шықты гүрсіл күркіреп.
Қопарылып Қараадыр,
Көкке шықты құм тулап.
Діріл қағып дала тұр,
Шатырлаған күй тыңдап.
Ақсақ Әлім сыналап,
Жатыр еді дуалды.
Сескене қап:— Снаряд!
Деді де, тез қуанды:
— Қандай қызық! Өр құмда,
Белдер жатыр бұзылып.
Шалқиды кеп орнында,
Құм қопарса взрыв.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арнау

  • 0
  • 2

Осы бір тебіренген арнау жырда
Толғанды тұнық жатқан арманым да.
Боз інген айрылғанда ботасынан,
Күйші де күңіреніп қалмады ма?

Толық

Күзетші

  • 0
  • 0

Құздар жоқ қарағанды елеңдеткен,
Дал-дал боп, бет-бетімен белең кеткен.
Далбаның адырында, Ақшоқыда
Бір шал жүр жорға мініп өлеңдеткен.

Толық

Маңырақ марқасқасы

  • 0
  • 0

Аққан бір жыр екен деп тау бұлағын,
Тағы да өлеңдетіп жаңғырамын.
Келгенде Асан ата маңайыңа,
Сен неге мұнарлы тау, маңырадың?

Толық

Қарап көріңіз