Өлең, жыр, ақындар

Шағала

  • 23.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1446
Көп күн аңсап тосқаным,
Сүйікті құс келдің бе,
Сағынды ғой аспаным,
Сағынды ғой жер мүлде.
Құс ұшпаса аспан да
Көзге шағын екен ғой,
Көктем деген қашанда
Өзге шағым екен ғой.
Кеңейтші бір көгімді
Емін-еркін шүйгіп сен.
Оятшы бір көлімді
Қиқу салып биіктен.
Керек болса тыншығу,
Кел толқынға қона қал,
Су астынан бір сұлу
Көтергендей орамал.
Мен қалайын мәз болып
Қарап сенің көркіңе,
Асау қиял тез көніп,
Табиғаттың еркіне.
Таң келеді, таң әсем,
Таңмен бірге жарысып,
Күн келеді, қара сен
Қарсы алдына бар ұшып.
Мен берейін көктемнің
Байғазысын сен сұрар.
Алмадым деп кетпейін
Базарлығың бар шығар.
Болмаса да жоқ өкпем,
Саған өкпе қиын ғой,
Мынау аспан, бұл көктем
Сенің маған сыйың ғой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаракөз қыздар

  • 0
  • 0

Қаракөз қыздар, жан қыздар,
Қаракөз қыздар — балдыздар.
Көптігің көкте — жұлдыздар,
Жар дегенде — жалғыздар!

Толық

Киік

  • 0
  • 0

Қолға түспей қырын қашқан бір киік,
Сені көріп жүрек шіркін жүр күйіп.
Саған асыл соқтым тұғыр кеудемнен
Тұршы сонда, төмендемей, тұр биік.

Толық

Күзгі моншақтар

  • 0
  • 0

Өліп, қурап құлаған жапырақтың
Денесінде ойнайды жарқырап күн.
Ең соңғы рет аймалап нұр тіршілік,
Жөнелтпекші астына топырақтың.

Толық

Қарап көріңіз