Сейдахметке
- 0
- 0
"Қалың қазақ ішінде
Жомарт еді
Сейдешің,
Өзім деген кісіге
...Даланы шарлаған, тау барған,
Қырлардың қыртысын аударған.
Қираған құмыраға жұққан шаңдардан
Өлген қалалар сырын аңғарған
Ылғи таңда күн асылып аспанға
Алтын саусақ тереземе басқанда,
Қақпама кеп бір ақ білек созылып,
Ұқсар кейде аулама гүл шашқанға.
Абдималиккизи Аяжан
Өте тамаша өлең Сизге көптеген рахмет
Малик ағарыс
Керемет өлең