Өлең, жыр, ақындар

Қызыл қала

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1246
Қызыл қала, қыз қала,
Шежіреге толы тағдырың.
Өзің жәйлі кең дала,
Тебіреніп айтты мұң.
Зейін салып тыңдасам,
Кеудең толы өкініш.
Етегіңе сұм дұшпан,
Салған екен бекініс.
Орнатыпты зеңбірек,
Билеу үшін қазақты.
Ал, сен болсаң еңіреп,
Бастан кештің азапты.
Зар болған соң япырма-ай,
Ұлдарыңның исіне.
Жейделерін жасырмай,
Басыпсың-ау, төсіңе.
Қиналсаң да ту ұстап,
Ата-жұртты сүйіп шын.
Топырағыңды уыстап,
Ерлеріңді күтіпсің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аққу ақын

  • 0
  • 0

Тәңір өзі адамзатқа сый еткен,
Жаралғаны болмаса ет сүйектен.
Аққуы еді, киесі еді Алаштың,
Сұлулықпен кең әлемге жыр төккен.

Толық

Ер Қосай, ұрпақтарының әні

  • 0
  • 0

Қара дауыл қыспаққа алып қаптаған
Туған елдің от салғанда төсіне.
Жорықтары Қосай бабам бастаған,
Нар халқымның әлі мәңгі есінде.

Толық

Абылай

  • 0
  • 0

О, Абылай, Абылай,
Алатаудай асқақым.
Көгімдегі аспаным.
Күнде айтар басты әнім.

Толық

Қарап көріңіз