Өлең, жыр, ақындар

Қызыл қала

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1217
Қызыл қала, қыз қала,
Шежіреге толы тағдырың.
Өзің жәйлі кең дала,
Тебіреніп айтты мұң.
Зейін салып тыңдасам,
Кеудең толы өкініш.
Етегіңе сұм дұшпан,
Салған екен бекініс.
Орнатыпты зеңбірек,
Билеу үшін қазақты.
Ал, сен болсаң еңіреп,
Бастан кештің азапты.
Зар болған соң япырма-ай,
Ұлдарыңның исіне.
Жейделерін жасырмай,
Басыпсың-ау, төсіңе.
Қиналсаң да ту ұстап,
Ата-жұртты сүйіп шын.
Топырағыңды уыстап,
Ерлеріңді күтіпсің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бабалар салған жолменен

  • 0
  • 0

Уа, муза, ақындардың қыз бөбегі,
Cұлулық адамзаттан іздегені.
Жасынан жүрегі пәк өнер сүйген,
Талабы таудай ұлға ақ тілегі,

Толық

Ана үміті

  • 0
  • 0

Қатты болды – ау сол қыс та,
Қариды беттен ызғары
Алты ұлы кетіп соғысқа
Анаға медеу қыздары.

Толық

Хатынь қасіреті

  • 0
  • 0

Түрлері жендеттердің қандай сұсты,
Селоға бей – жай жатқан қаптай түсті
Тірілей тұрғындарын өртеу үшін,
Сарайға итермелеп арпалысты.

Толық

Қарап көріңіз