Өлең, жыр, ақындар

Қызыл қала

  • 07.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1163
Қызыл қала, қыз қала,
Шежіреге толы тағдырың.
Өзің жәйлі кең дала,
Тебіреніп айтты мұң.
Зейін салып тыңдасам,
Кеудең толы өкініш.
Етегіңе сұм дұшпан,
Салған екен бекініс.
Орнатыпты зеңбірек,
Билеу үшін қазақты.
Ал, сен болсаң еңіреп,
Бастан кештің азапты.
Зар болған соң япырма-ай,
Ұлдарыңның исіне.
Жейделерін жасырмай,
Басыпсың-ау, төсіңе.
Қиналсаң да ту ұстап,
Ата-жұртты сүйіп шын.
Топырағыңды уыстап,
Ерлеріңді күтіпсің!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шәкәрім

  • 0
  • 0

Әлемге нұрдан құйған өшпес жарық,
Құрандай жаттаған соң жырын халық.
Бұл өзі Құнанбайдың ұрпағы-деп,
Қалмады қыр соңынан ізін бағып.

Толық

Сарайшық

  • 0
  • 0

О, Сарайшық, Сарайшық,
Тұлпарын мінген уақыттың
Бабамнан қалған жақұтым,
Ноғайлы, қазақ қаласы,

Толық

Қара нар

  • 0
  • 0

Ассалаумалейкум!
Мұнайдан өскен киелім,
Кеудемдегі күмбірлеген күй ме едің,
Сәлемдерін қарттарымның арқалап,

Толық

Қарап көріңіз