Өлең, жыр, ақындар

Суық үрей жортып жүр

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1156
Суық үрей жортып жүр жер бетінде,
Ұйқыдағы үңілед елге түнде —
Сілекейлі ақсиған жұлдыз - азу,
Ай - көзі бар ақшиған келбетінде.
Суық Үрей. —
Есімі Түн болады,
Түнді ойласам жігерім құм болады.
Түн-тажалдың жолында жүріп өткен -
Өліктер мен үйінді күл қалады.
Тағы, міне, келіп тұр ұнтағалы,
Шалғайымен Жарықты қымтағалы.
Кілең Тірі Сүйекті кешіп барад,
Бытырлата сындырып Түн Табаны.
Жер бетінде жортып жүр Суық Үрей,
Ілебінен сынды үйдің уығы кей.
Соңына еріп Үрейдің,
Түн жамылып
Соғатындай бір күні Ұлы Дүлей.
Тиіс, бірақ, дүние жаңаруға,
Керуенін Үрейдің доғаруға.
Амандасып әрдайым тұрмақ парыз,
Ақ шәйіге оранған Таң — Аруға.
Қашсын десең Ғаламнан Түн түріле,
Ұя салған талдардың бүртігіне —
Таңның әппақ Сәулесін жағу керек,
Түн — Үрейдің көзінің кірпігіне... 

18.06.1985. Алматы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жартас пен теңіз

  • 0
  • 0

Жел тірілсе - теңізің де тентек қой,
Тұлан ашу тыншытпай ма өртеп бой?
Тауға шауып,
Толқындарын жентектей,

Толық

Көйіншік көрт

  • 0
  • 0

Түйелі ауыл...
Үйді-үйде қою сүт көп,
Тоққа бәрі көрінбек ойыншық боп...
Тынымды ап жүр,

Толық

Жылылық Отаны

  • 0
  • 0

Менің кеудем — жылылықтың Отаны,
Түнсіз таңдар алма-кезек атады.
Алатаудың мәңгі ерімес мұз-қары
Жүрегімде еріп кетіп жатады.

Толық

Қарап көріңіз