Өлең, жыр, ақындар

Суық үрей жортып жүр

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1241
Суық үрей жортып жүр жер бетінде,
Ұйқыдағы үңілед елге түнде —
Сілекейлі ақсиған жұлдыз - азу,
Ай - көзі бар ақшиған келбетінде.
Суық Үрей. —
Есімі Түн болады,
Түнді ойласам жігерім құм болады.
Түн-тажалдың жолында жүріп өткен -
Өліктер мен үйінді күл қалады.
Тағы, міне, келіп тұр ұнтағалы,
Шалғайымен Жарықты қымтағалы.
Кілең Тірі Сүйекті кешіп барад,
Бытырлата сындырып Түн Табаны.
Жер бетінде жортып жүр Суық Үрей,
Ілебінен сынды үйдің уығы кей.
Соңына еріп Үрейдің,
Түн жамылып
Соғатындай бір күні Ұлы Дүлей.
Тиіс, бірақ, дүние жаңаруға,
Керуенін Үрейдің доғаруға.
Амандасып әрдайым тұрмақ парыз,
Ақ шәйіге оранған Таң — Аруға.
Қашсын десең Ғаламнан Түн түріле,
Ұя салған талдардың бүртігіне —
Таңның әппақ Сәулесін жағу керек,
Түн — Үрейдің көзінің кірпігіне... 

18.06.1985. Алматы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балалықтың бағзы жайлауы

  • 0
  • 0

Шырайлы сезім жанымды менің жұпар-жарық қып
Көлбесе түтін Бақытқа мені қарық қып,
Шапанын желпіп шығатын көкем төбеге.
...Бақилық бүгін...

Толық

Түнгі түңілу

  • 0
  • 0

Шаруаның бәрі — шартарап,
Күледі Ай маған шалқалап.
Көшеде көшіп келемін,
Уайым, қайғы арқалап.

Толық

Күзгі түн

  • 0
  • 0

Сарқылды жаздай айтқан біздің ән-жыр,
Бастады шер-қиссасын ызғыған қыр.
Таспа алды түз жонынан қара дойыр,
Өзекке бұршақ құйған күзгі жаңбыр.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер