Өлең, жыр, ақындар

Бұлт – шайыр

  • 16.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1000
(этюд)

Бұлт бір шайыр — сақал - шашы киіздей,
Жер - дәптерге үңіледі ол жиі үзбей.
Жарты ай анау,
Сол шайырдың қолында
дір - дір еткен шарап толы мүйіз ғой ...
Алабұртып,
Сәл масайып тұр ғалам,
Бір құпия сыр айтардай түн маған.
Нұр - шараппен
Тамып кеткен мүйізден
Шыладым мен таңдайымды құрғаған.
Табиғаттың тылсым Әнін тыңдадым,
Ұрладым мен Ұлы Әуеннің ырғағын:
Бұлт - шайырдың қанып алып шарапқа,
Күркіреп кеп оқитұғын жырларын ...

1988 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын

  • 0
  • 0

Жатқызбас құдай берген қуат ұлды,
Оқыста жыр оқитын сұрапылды;
Маңдайын тауға да ұрған, тасқа да ұрған,
Көрдің бе Алматыдан бір ақынды?

Толық

Жұмекенді жерлегенде

  • 0
  • 0

Ақын өлді, тағы да, тағы да бір,
Өледі ақын көргенде жаны жәбір.
Тағы да бір құшағын жайды ақынға,
Талайларды қарсы алған Кәрі Қабір.

Толық

Адай Сүйінғараның Таз Төремұратқа мола салдырғаны жайлы хикая

  • 0
  • 0

... Ұшаны көз суырған қиыр дала,
Қожасы сол даланың құйын ғана.
Алдында айғыр топтың жалғыз желген
Сарғасқа тұлпар мінген — Сүйінғара!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар