Тағы да бір оқиға

Жер астынан жік шығып,
қос құлағы тік шығып
Кеткендей боп, о тоба, қалғаным бар тіксініп .
Көп қабатты жаңа үйлер —
ескі үйлерді жатаған
Қуып бара жатырды, тауға қарай тықсырып.
Нәшүкірлер нәнменен алысуға шыдамай,
Тырағайлап қашқандай,
Жан сауға да сұрамай.
Қайың қолы төбесін қорғап қашқан үйлерге
Қарап тұрып, бір жайға куә болдым мынадай:
Біздің үй де көп қабат.
Тұрады ылғи итініп,
Аласаға қарайтын өктемдікпен қитығып ...
Кеше ғана бұзылған көрші көне үй орнында
Түніменен шыққаны — жұртта қалған ит ұлып.
Ертесіне балконда қағып тұрып кілемді,
Аңшы мылтық асынған көріп қалдым бір ерді-
Ұстап алып әлгі итті, байлап қойып қадаға
Қақ жүректің тұсы деп, тартып келіп жіберді-
— Атпа! — деп ем,
Ол мені сыбады кеп нақыштап,
Қайда — а, мына біздейге қарулымен шатыспақ?!
Сәлден кейін сол жерге жиналып ап балалар,
Қол кезесіп өзді - өзі ойнап жатты "атыспақ" ...
Иттің даусы түндегі — бізге жеткен көнермей,
Маған әсер еткен-ді — ежелгі бір өлеңдей.
Өліп кетті бейбақ ит
әлсіз ғана қыңсылап:
"Көне жұртты жоқтасаң
Күнің осы ..." — дегендей ...

1987 ж. Алматы.

---