Өлең, жыр, ақындар

Адам сырын мен көзден-ақ түсінем

  • 06.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1150
Адам сырын мен көзден-ақ түсінем,
Күлім көздер отыр небір жәудіреп.
Осы кеште сол көздердің ішінен,
Ықыласым біреуіне ауды көп.
Тапқан жоқпын шығатұғын жол әлі,
Шарықтайды көк аспанды ой талмай.
Ол да отыр жалт-жұлт етіп жанары,
Атайын деп, бір нәзік сыр айта алмай.
Қанша ділмар, қанша шешен болсаң да,
Махаббатта айтылар сөз, тіл басқа.
Отың болып, маздап келіп жансаң да,
Қандай қиын балаң сезім алғашқы, ә?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дала өсиеті

  • 0
  • 0

Құздардан құлдилап құлаңдар,
Биікке самғауды сұраңдар.
Ей, жастық, мұзбалақ қырандар,
Кеудемде сендерге арнаған,

Толық

Қой мен қойшы

  • 0
  • 0

Шіліңгір шілде ішінде
Күн тиіп азап тартасың.
Ішкізер еді — дом үшін де
Қара қойдың сорпасын.

Толық

Өзінше бір патшалық қой су асты

  • 0
  • 0

Өзінше бір патшалық қой су асты,
Итбалықтар момын, әрі жуасты.
Жуасқа үйір қай кезде де қиянат,
Жанарында қалыпты мұң ұялап...

Толық

Қарап көріңіз