Өлең, жыр, ақындар

Қыз көктем

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2149
Қыз көктем бойын түзеген,
Иісі жұпар бар алап.
Шалғынды кешіп тізеден,
Келеміз қырды аралап.
Қалайша қарап тұрасың,
Гүл тере барып тегінде?
Талғамай бәрін жұласың
Алқызыл, сары, көгін де.
Мен, бірақ, қалың дабырмен
Үзбеймін, тіпті үзбеймін.
Сарғая күтіп сабырмен,
Ерекше бірін іздеймін.
Ол гүлім менің ұзарып,
Ақынның өлмес жырындай,
Көңілде көктеп, қызарып,
Тұрса екен деймін жұлынбай.
Кете алмай ұзап қасынан,
Қиылып тұрып қараймын.
Арманым болып ашылған
Сол гүлге сені балаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңаөзен – жаңа кезең

  • 0
  • 0

Тоқ бола ма, аш бола ма?
Өзіне адам қас бола ма?
Ана емшек береді ме,
Жыламаса, жас балаға?

Толық

Піл

  • 0
  • 0

Ең алып аң піл деген,
Ыстық жақта мекені.
Салмағы да мүлде ерен
Он тоннаға жетеді.

Толық

Саудагер

  • 0
  • 0

«Андрей-ау, бері кел!
Қайда жүрсің? Бері кел де мені көр,
Үйрен, балам, атаңнан!
Мен секілді сауда етсең, олжа түсер матаңнан», –

Толық

Қарап көріңіз