Өлең, жыр, ақындар

Қыз көктем

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2318
Қыз көктем бойын түзеген,
Иісі жұпар бар алап.
Шалғынды кешіп тізеден,
Келеміз қырды аралап.
Қалайша қарап тұрасың,
Гүл тере барып тегінде?
Талғамай бәрін жұласың
Алқызыл, сары, көгін де.
Мен, бірақ, қалың дабырмен
Үзбеймін, тіпті үзбеймін.
Сарғая күтіп сабырмен,
Ерекше бірін іздеймін.
Ол гүлім менің ұзарып,
Ақынның өлмес жырындай,
Көңілде көктеп, қызарып,
Тұрса екен деймін жұлынбай.
Кете алмай ұзап қасынан,
Қиылып тұрып қараймын.
Арманым болып ашылған
Сол гүлге сені балаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ қайыңым - аңсарым

  • 0
  • 0

Ақ қайыңым, тұрушы едің керіліп,
Торғын шашың тобығыңа төгіліп.
Қайда кеткен сол қуаныш, сол үміт?
Енді бүгін еңсең түскен егіліп.

Толық

Мұрап

  • 0
  • 0

Жаздың жібек самалы
Масақтарды тербейді.
Шөлдесе егін шамалы,
«Маған сусын бер», – дейді.

Толық

Екі мұжық

  • 0
  • 0

«Уа, Фаддей, аман ба?» «Егор, саулық саған да!
Қалай сүріп жатырсың, дос, өмірді?»
«Тамыр, сірә, білмейсің-ау сорымды!
Өртеп алдым үйімді, Құдай атып табанда,

Толық

Қарап көріңіз