Өлең, жыр, ақындар

Қыз көктем

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2368
Қыз көктем бойын түзеген,
Иісі жұпар бар алап.
Шалғынды кешіп тізеден,
Келеміз қырды аралап.
Қалайша қарап тұрасың,
Гүл тере барып тегінде?
Талғамай бәрін жұласың
Алқызыл, сары, көгін де.
Мен, бірақ, қалың дабырмен
Үзбеймін, тіпті үзбеймін.
Сарғая күтіп сабырмен,
Ерекше бірін іздеймін.
Ол гүлім менің ұзарып,
Ақынның өлмес жырындай,
Көңілде көктеп, қызарып,
Тұрса екен деймін жұлынбай.
Кете алмай ұзап қасынан,
Қиылып тұрып қараймын.
Арманым болып ашылған
Сол гүлге сені балаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстазым

  • 0
  • 1

Аялаған анашымдай мұғалімім,
Тұнып аққан мөлдір бастау бұлағыңмын.
«Бұлақ көрсең, көзін ашқын» деген халқым дана,
Ақылыңды айтқан тыңдай берем әр күн жаңа.

Толық

Тышқандар

  • 0
  • 0

«Сіңлім менің, сездің бе сен сұмдықты?!
Тышқанға айтты қасындағы бір Тышқан, –
Байқаймысың, кемемізден су шықты,
Тесілген-ау бір тұстан.

Толық

Саққұлақ

  • 0
  • 0

Қашан көрсең Тыңбайды,
Көк шыбықты ат қып ап,
Үйінде бір тұрмайды,
Күні бойы шапқылап.

Толық

Қарап көріңіз