Өлең, жыр, ақындар

Қыз көктем

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 2080
Қыз көктем бойын түзеген,
Иісі жұпар бар алап.
Шалғынды кешіп тізеден,
Келеміз қырды аралап.
Қалайша қарап тұрасың,
Гүл тере барып тегінде?
Талғамай бәрін жұласың
Алқызыл, сары, көгін де.
Мен, бірақ, қалың дабырмен
Үзбеймін, тіпті үзбеймін.
Сарғая күтіп сабырмен,
Ерекше бірін іздеймін.
Ол гүлім менің ұзарып,
Ақынның өлмес жырындай,
Көңілде көктеп, қызарып,
Тұрса екен деймін жұлынбай.
Кете алмай ұзап қасынан,
Қиылып тұрып қараймын.
Арманым болып ашылған
Сол гүлге сені балаймын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Телефонның монологы

  • 0
  • 0

Телефонмын тілім жоқ,
Бірақ, маған тыным жоқ:
Сағынысқан жүректерді жалғаймын,
Алып ұшқан тілектер боп самғаймын.

Толық

Патша сұраған бақалар

  • 0
  • 0

Бақалар тым зерікті,
Өз бетімен ерікті
Жүргендерін қолайыздау көріпті.
Еркін өмір өмір ме?

Толық

Өмір өткелдері

  • 0
  • 0

Бесік пен дымқыл жөргегің –
Түн бойы ұйқы көрмеуің.
Ойыншық, тынбай жүгіріс –
Балабақшаға жүгініс.

Толық

Қарап көріңіз