Өлең, жыр, ақындар

Қазахабар

  • 27.08.2019
  • 0
  • 0
  • 882
Мен – қазахабармын,
Жасырып-жаба алмаймын,
Өлімді хабарлаймын,
Мені естіп мазаланар кім?
Алдымен ата-анасы,
Содан соң бала-шағасы.
Болса ақылы,
Одан соң қатыны,
Туған жақыны,
Ағайыны ақыры.
Қалғаны ма, қалғанын
Ауызға да алмағын.
Сыбағасын өмірде
Сол тартып жеп жүргендей,
Кейбір есер қуанады өлімге,
Көңіл күйін бір демдей.
Көзін жұмған марқұмның
Біліп жатыр парқын кім?
Қызметіне қарасар,
Сол орынға таласар.
* * *
Біреу өлмей біреуге күн жоқ деген
Ұғынғанға осы да.
Өлген жанға қайғырып жас төкпеген
Жақын деген досы да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аманат

  • 0
  • 0

Жарығым, жаным, кең дала,
Арайлы таңым сен ғана.
Аймаладың мені алтын анамдай,
Аяладың мені жарқын балаңдай.

Толық

Сағынтайдың Әбдірі

  • 0
  • 0

Жағасында Таластың туып өскен,
Толқынында ақ тәнін жуып өскен.
Үшаралдың өркенді бір баласы,
Арман қуып, халқына жуық өскен.

Толық

Кім не дейді?

  • 0
  • 0

– Бұлт, неге келесің,
Күнді бүркеп, төнесің?
– Айналамын жаңбырға!
– Жаңбыр, жерді көлдетіп,

Толық

Қарап көріңіз